Μια επίσκεψη στην οικία του Κωνσταντίνου Καβάφη στην Αλεξάνδρεια αποτελεί αναμφίβολα εμπειρία ζωής, ένα ταξίδι στο βάθος του χρόνου και στην ουσία της ελληνικής πνευματικής κληρονομιάς. Δεν πρόκειται για μια απλή περιήγηση σε ένα μουσειακό χώρο, αλλά για την εκπλήρωση ενός προσωπικού ονείρου: να βρεθώ στο περιβάλλον όπου έζησε, έγραψε και σιώπησε ο μέγας Αλεξανδρινός ποιητής.
Το λιτό, ανακαινισμένο από το Ωνάσειο Ίδρυμα διαμέρισμα, με την αίσθηση της παλαιότητας και της διακριτικής ευγένειας, αποπνέει κάτι από τη σιωπηλή δύναμη του ίδιου του Καβάφη. Η βιβλιοθήκη του, το γραφείο του, τα λιγοστά προσωπικά του αντικείμενα λειτουργούν ως απτά σημεία αναφοράς μιας ζωής αφοσιωμένης στη σκέψη και στον λόγο. Κάθε στοιχείο του χώρου αυτού φέρει τη σφραγίδα ενός ανθρώπου που βίωσε βαθιά τον χρόνο και την ιστορία, όχι μόνο ως θεματική της ποίησής του, αλλά και ως προσωπική εμπειρία.
Η συγκίνηση ήταν έντονη. Σε έναν κόσμο που τρέχει με ασύλληπτες ταχύτητες, η επαφή με έναν χώρο όπου κυριάρχησε η σιωπή, η ενδοσκόπηση και η διαχρονική παρατήρηση του ανθρώπου, προσφέρει μια σπάνια εσωτερική ανάπαυλα. Ο Καβάφης υπήρξε -και παραμένει- ένας ποιητής που δεν αρκέστηκε στην επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά τόλμησε να κοιτάξει στο βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης, με ειρωνεία, κατανόηση και ειλικρίνεια.
Φεύγοντας από την οικία Καβάφη, αισθάνθηκα ότι δεν αποχαιρετώ απλώς έναν χώρο. Αποκόμισα ένα κομμάτι σοφίας και μια ανανεωμένη πίστη στη δύναμη του λόγου όχι ως ρητορικό στολίδι, αλλά ως εργαλείο βαθύτερης ζωής.
*Founder SYMBEEOSIS, Founder APIVITA
