ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΑΔΕ
Ανεξάρτητη Αρχή
Δημοσίων Εσόδων ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ
ΤΜΗΜΑ Α2 ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ
Ταχ. Δ/νση: Αριστογείτονος 19 Ταχ. Κωδ. : 17671, Καλλιθέα Τηλέφωνο : 213 1604 553
ΚΑΛΛΙΘΕΑ 05.04.2022
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ: 1055
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Έχοντας υπ’ όψη:
1.Τις διατάξεις:
α. του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 (ΦΕΚ Α’ 170), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
β. Του άρθρου 10 της Δ. ΟΡΓ. Α 1125859 ΕΞ 2020/23.10.2020 Απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (ΦΕΚ Β’ 4738/26.10.2020) με θέμα «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)».
γ. της ΠΟΛ 1064/12.04.2017 Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΦΕΚ Β’ 1440/27-04-2017)
2. Την ΠΟΛ 1069/4-3-2014 Εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.
3. Την αριθ. Δ.Ε.Δ. 1126366 ΕΞ 2016/30.08.2016 (ΦΕΚ 2759 / τ. Β’/01.09.2016) Απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών «Παροχή εξουσιοδότησης υπογραφής».
4. Την από 06.12.2021 και με αριθμό πρωτοκόλλου …………….. ενδικοφανή προσφυγή: 1) της
εταιρείας με την επωνυμία ‘……….’, με Α.Φ.Μ. …………………, που εδρεύει στο …………, 2) του ………………. του …………………….., με Α.Φ.Μ…………………, κατοίκου ……………., επί της οδού ……………………., με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου, κατά: 1) της υπ’ αριθ.
………../2021 Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, φορολογικής περιόδου 01.12.2019 – 31.12.2019, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, 2) της υπ’ αριθ. ………/2021 Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου
Προστιθέμενης Αξίας, φορολογικής περιόδου 01.01.2020 – 31.12.2020, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, 3) της υπ’ αριθ…………/2021 Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, φορολογικής περιόδου 01.01.2021 -30.04.2021, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, και τα προσκομιζόμενα με αυτή σχετικά έγγραφα.
5. Τις ως άνω οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α., του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, των οποίων ζητείται η ακύρωση, καθώς και τη σχετική έκθεση ελέγχου.
6. Τις απόψεις της ανωτέρω φορολογικής αρχής.
7.Την εισήγηση του ορισθέντος υπαλλήλου του Τμήματος Α2, όπως αποτυπώνεται στο σχέδιο της απόφασης.
Επί της από 06.12.2021 και με αριθμό πρωτοκόλλου …………….. ενδικοφανούς προσφυγής
1) της εταιρείας με την επωνυμία ………., με Α.Φ.Μ.
……………………….., 2) του ……….. του ……………………, με Α.Φ.Μ. …….., η οποία κατατέθηκε εμπρόθεσμα, και μετά την μελέτη και την αξιολόγηση όλων των υφιστάμενων στο σχετικό φάκελο εγγράφων και των προβαλλόμενων λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής, επαγόμαστε τα ακόλουθα:
1) Με την υπ’ αριθ. ………./2021 Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, φορολογικής περιόδου 01.12.2019 – 31.12.2019, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, το πιστωτικό υπόλοιπο βάσει ελέγχου παρέμεινε το ίδιο με αυτό της δήλωσης, ήτοι 2.160,23 €..
2) Με την υπ’ αριθ. ………../2021 Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, φορολογικής περιόδου 01.01.2020 – 31.12.2020, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, το πιστωτικό υπόλοιπο βάσει ελέγχου, μειώθηκε κατά 8.014,79 €, ήτοι από 10.219,22 € διαμορφώθηκε σε 2.204,43 €.
3) Με την υπ’ αριθ. ………../2021 Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, φορολογικής περιόδου 01.01.2021 – 30.04.2021, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, το πιστωτικό υπόλοιπο βάσει ελέγχου, μειώθηκε κατά 2.891,52 €, ήτοι από 5.223,93 € διαμορφώθηκε σε 2.332,41 €.
Με την υπ αριθ…………/2021 εντολή μερικού ελέγχου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, διενεργήθηκε έλεγχος στη προσφεύγουσα για τις φορολογικές περιόδους 06.12.2019 έως 30.04.2021, συνεπεία της με αρ. πρωτ…………./2021 αίτησης επιστροφής φπα.
Πρόκειται για Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία που συστάθηκε νομότυπα την 05.12.2019 σύμφωνα με το από την ίδια ημέρα ιδιωτικό συμφωνητικό με την επωνυμία ………………, με τον διακριτικό τίτλο ……………………….. και αριθμό Γ.Ε.Μ.Η…………………………… Η έδρα της ορίστηκε σε μισθωμένο ακίνητο στο Δήμο …………… του νομού ……………….. που βρίσκεται στην πλατεία …………………. στη ……………………………, η δε διάρκειά της ορίσθηκε σε είκοσι έτη, αρχίζει από την ημερομηνία καταχώρησης στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο και λήγει την αντίστοιχη ημερομηνία του έτους 2039. Ο σκοπός της εταιρείας σύμφωνα με το άρθρο 2 του καταστατικού της είναι η εκμετάλλευση κάθε είδους τουριστικής και ξενοδοχειακής επιχείρησης, η ίδρυση και εκμετάλλευση ενοικιαζομένων δωματίων, ξενοδοχείων, επιπλωμένων διαμερισμάτων και κάθε τύπου τουριστικών καταλυμάτων. Κατά την ελεγχόμενη περίοδο η επιχείρηση βρισκόταν στο στάδιο των εργασιών διαμόρφωσης ή ανέγερσης κτίσματος ή άλλου είδους κατασκευών για ίδια άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας.
Η προσφεύγουσα με την ως άνω αίτηση προς τη Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, ζήτησε την επιστροφή ΦΠΑ ποσού 10.906,31 €, λόγω κατασκευής επενδυτικών αγαθών σε μισθωμένο ακίνητο κατά την ως άνω περίοδο και δεν ήταν δυνατό ο συμψηφισμός του.
Ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, κατόπιν ελέγχου, απέρριψε το ως άνω αίτημα επιστροφής φπα ποσού 10.906,31 €, διότι ‘’κατά το χρόνο κατασκευής των επενδυτικών αγαθών, η ελεγχόμενη δεν είχε την κυριότητα του ακινήτου με οποιαδήποτε έννομη σχέση, για χρονικό διάστημα εννέα ετών, ούτε την πλήρη κυριότητα σε ποσοστό 100% ούτως ώστε να δικαιούται έκπτωσης και επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας που προήλθε από δαπάνες κατασκευής επενδυτικών αγαθών που έγιναν σε οικόπεδο κυριότητας τρίτου”
Η προσφεύγουσα, με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή, ζητά την ακύρωση /τροποποίηση των παραπάνω Πράξεων, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, προβάλλοντας τους παρακάτω λόγους:
‘’1. Η Φορολογική Διοίκηση δεν υπήγαγε ορθά και με πλήρη αιτιολογία τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά στον κανόνα δικαίου της παρ. 4 του άρθρου 33 του ν. 2859/2000:
1Α.Την αληθινή βούληση των μερών, η οποία είναι, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, ότι ο χρόνος διάρκειας της μισθώσεως θα πρέπει να υπερβαίνει κατά πολύ τα εννέα έτη, που αναφέρονται στη διάταξη του ης παρ. 4 του άρθρου 33 του ν. 2859/2000 και η βούληση αυτή καταφαίνεται από τα εξής στοιχεία:
α. Το νέο υποβληθέν μισθωτήριο δεκαετούς διάρκειας, η οποία με βεβαιότητα θα παραταθεί και το οποίο φέρει βέβαια ημερομηνία υπογραφής.
β. Το γεγονός ότι η πρώτη από εμάς εταιρεία, η μισθώτρια, είναι οικονομικών συμφερόντων των εκμισθωτών.
γ. Ως χρήση του μισθίου ορίζεται η ίδρυση και η εκμετάλλευση καταλυμάτων ενοικιαζομένων επιπλωμένων δωματίων διαμερισμάτων. Η πραγματική οικονομική απόσβεση των αναγκαίων κατασκευαστικών δαπανών απαιτεί χρόνο μακρότερο των εννέα ετών για να αποσβεσθεί και παράλληλα να προσπορίσει στη μισθώτρια εύλογα κέρδη σε σχέση με την επένδυσή της και τα ισχύοντα συναλλακτικά ήθη.
δ. Οι εμπορικές και συναλλακτικές συνήθειες σε συνδυασμό με την αναγκαιότητα των δαπανών, που κατά το διενεργηθέντα έλεγχο και την αυτοψία αυτού, αφορούσαν δαπάνες στήριξης, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν όλες σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην έκθεση ελέγχου.
ε. Όπως έχει κριθεί σε άλλη όμοια περίπτωση από την ΔΕΔ ΑΑΔΕ (2664/2019 Αθηνών) ουδεμία επιρροή ασκεί το εκπρόθεσμο υποβολής των στοιχείων της τροποποιημένης σύμβασης μίσθωσης κατά τα κατωτέρω οριζόμενα, για να υπολογισθεί ο χρόνος αθροιστικά ως υπερβαίνων τα εννέα έτη και χρονική αφετηρία την 5.12.2019 και την ημερομηνία δηλώσεως του δευτέρου μισθωτηρίου στο σύστημα taxis.
Στ. Η διάρκεια της εταιρείας έως το 2039 έχουσα ως αποκλειστικό σκοπό την ίδρυση και η εκμετάλλευση καταλυμάτων ενοικιαζομένων επιπλωμένων δωματίων διαμερισμάτων.
2Α. Τις ισχύουσες διατάξεις των άρθρων 788 επ., του Αστικού Κώδικα κατά τις οποίες η μίσθωση είναι νόμιμη με βάση τις διατάξεις περί διοικήσεως κοινού πράγματος του ΑΚ 788 επ., σύμφωνα δε με αυτές «Στη διοίκηση ανήκει και η εκμίσθωση του κοινού, καθώς και κάθε άλλη πράξη, η οποία τείνει στη διατήρηση η άρση των συνεπειών της μισθώσεως, όπως η παράταση ή η τροποποίηση της συμβάσεως μισθώσεως ή καταγγελία αυτής. Η απόφαση λαμβάνεται από την πλειοψηφία, πλην όμως δεσμεύεται από αυτήν και η μειοψηφία ….»”
Επειδή, στη …………….. Δημοτικής Ενότητας ………………. του Δήμου ………………. στη Θέση ‘’……………………….” και σε οικόπεδο συγκυριότητας κατά πλήρη κυριότητα του ………………… ……………………… με ποσοστό 38,75%, ………………… ………………… με ποσοστό 38,75% και του υπολοίπου ποσοστού 22,50% εξ αδιαιρέτου κατά πλήρη κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου είχαν ξεκινήσει να γίνονται από την προσφεύγουσα επιχείρηση εργασίες διαμόρφωσης κτίσματος για ίδια άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας.
Το ανωτέρω ακίνητο που αποτελείται από ένα οικόπεδο συνολικού εμβαδού 116,69 τ.μ., εντός του οποίου υπάρχει διώροφη παλαιά οικία που αποτελείται από ισόγειο και όροφο επιφανείας από 56,53 τ.μ. και υπόγειο επιφανείας 78,14 τ.μ. εκμισθώθηκε από τους ανωτέρω δύο συμβαλλόμενους …………… και …….. έναντι μηνιαίου μισθώματος 100,00 € με διάρκεια μίσθωσης οκταετή (8ετή) ήτοι, από 05.12.2019 έως την 14.12.2027 σύμφωνα με την αριθ. ……………../2019 εμπρόθεσμη δήλωση μίσθωσης ακίνητης περιουσίας.
Το ανωτέρω μισθωτήριο που υποβλήθηκε εμπρόθεσμα ήταν συνέχεια χειρόγραφου συμφωνητικού μίσθωσης που συντάχθηκε την 05.12.2019, το οποίο αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του υποβληθέντος ηλεκτρονικού μισθωτηρίου και ίσχυαν οι όροι και οι συμφωνίες που έχουν συμφωνηθεί σ αυτό.
Στη συνέχεια, με την με αρ. ……………./2021 εκπρόθεσμη δήλωση στο Ηλεκτρονικό σύστημα υποβολής πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, μετατράπηκε η ισχύς της σύμβασης σε 10ετή, από 05.12.2019 – 04.12.2029.
Επειδή, η προσφεύγουσα επιχείρηση υπέβαλε εμπρόθεσμα όλες τις περιοδικές δηλώσεις Φ.Π.Α. φορολογικών περιόδων 2019, 2020 και 2021, μέχρι την ημερομηνία υποβολής της αίτησης επιστροφής.
Σύμφωνα δε, με την από 03.11.2021 έκθεση μερικού ελέγχου Φ.Π.Α., οι δαπάνες που καταχωρηθήκαν στα βιβλία και στις υποβληθείσες δηλώσεις για τις οποίες η προσφεύγουσα εξέπεσε τον αναλογούντα ΦΠΑ {κατασκευές επενδυτικών αγαθών}, προσδιορίστηκαν για την φορολογική περίοδο 2020 σε 47.158,82 € πλέον ΦΠΑ 8.014,79 € και για τη φορολογική περίοδο 01.01 – 30.04.2021 σε 14.126,91 πλέον ΦΠΑ 2.891,52 €. Το δε συνολικό Φ.Π.Α. ύψους 10.906,31 € {8.014,79+2.891,52} η προσφεύγουσα ζητεί να επιστραφεί με την περιοδική δήλωση της 4ης περιόδου 2021.
Επειδή, οι διατάξεις του ν. 2859/2000 (ΦΕΚ Α 248/7.11.2000), ορίζουν, ότι:
Άρθρο 30. Δικαίωμα έκπτωσης του φόρου
‘’1. Ο υποκείμενος δικαιούται να εκπέσει, από το φόρο που αναλογεί στις ενεργούμενες από αυτόν πράξεις παράδοσης αγαθών, παροχής υπηρεσιών και ενδοκοινοτικής απόκτησης αγαθών, το φόρο με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί η παράδοση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών που έγιναν σε αυτόν και η εισαγωγή αγαθών, που πραγματοποιήθηκε από αυτόν, καθώς και το φόρο που οφείλεται για τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών που πραγματοποιήθηκαν από αυτόν.
Η έκπτωση αυτή παρέχεται κατά το μέρος που τα αγαθά και οι υπηρεσίες χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση πράξεων που υπάγονται στο φόρο.
Ειδικά, για τα αγαθά επένδυσης, το δικαίωμα έκπτωσης κρίνεται οριστικά κατά το χρόνο έναρξης χρησιμοποίησης των αγαθών αυτών.
Στην περίπτωση που αγαθά επένδυσης χρησιμοποιούνται, τόσο για τους σκοπούς των δραστηριοτήτων του υποκειμένου στο φόρο, όσο και για ιδιωτική χρήση του ίδιου ή του προσωπικού του, ή, γενικότερα για σκοπούς άλλους από της επιχείρησης, ο Φ.Π.Α. που βαρύνει τις δαπάνες που συνδέονται με τα επενδυτικά αυτά αγαθά εκπίπτει μόνο κατ’ αναλογία του ποσοστού της χρησιμοποίησής τους για τους σκοπούς των δραστηριοτήτων της επιχείρησης.
Άρθρο 32. Άσκηση του δικαιώματος έκπτωσης του φόρου
‘’1. Το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου μπορεί να ασκηθεί, εφόσον ο υποκείμενος στο φόρο κατέχει:
α) βεβαίωση περί υποβολής δήλωσης έναρξης εργασιών της περίπτωσης α της παραγράφου 1 του άρθρου 36,
β) νόμιμο τιμολόγιο ή άλλο αποδεικτικό στοιχείο που επέχει θέση τιμολογίου, από τα οποία αποδεικνύονται οι παραδόσεις αγαθών και οι παροχές υπηρεσιών που γίνονται σ’ αυτόν και ο φόρος με τον οποίο επιβαρύνθηκαν, γ) .., δ) …., ε)…..”
Άρθρο 33 Διακανονισμός εκπτώσεων
‘’1) ………. 2). Ειδικά για τα αγαθά επένδυσης, η έκπτωση του φόρου που ενεργήθηκε υπόκειται σε πενταετή διακανονισμό με αφετηρία το έτος χρησιμοποίησής τους.
«Ο διακανονισμός ενεργείται κάθε έτος για το ένα πέμπτο (1/5) του φόρου που επιβάρυνε το αγαθό, ανάλογα με τις μεταβολές του δικαιώματος έκπτωσης……3).. 4.Ως αγαθά
επένδυσης, για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου, θεωρούνται: α) Τα ενσώματα αγαθά, που ανήκουν κατά κυριότητα στην επιχείρηση και τίθενται από αυτή σε διαρκή εκμετάλλευση, καθώς και τα κτίσματα ή άλλου είδους κατασκευές που κατασκευάζονται από την υποκείμενη στο φόρο επιχείρηση σε ακίνητο που δεν ανήκει κατά κυριότητα σε αυτήν, αλλά έχει, βάσει οποιασδήποτε έννομης σχέσης, τη χρήση του ακινήτου αυτού, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον εννέα χρόνων. Αν κατά τη διάρκεια του πενταετούς διακανονισμού λήξει η χρήση του ακινήτου, στο οποίο κατασκευάστηκαν τα ανωτέρω κτίσματα ή άλλου είδους κατασκευές, ενεργείται εφάπαξ διακανονισμός κατά τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου 3. Στην αξία των αγαθών επένδυσης δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες επισκευής και συντήρησης”.
Άρθρο 34.Επιστροφή του φόρου
‘Ί. Με την επιφύλαξη των σχετικών με την παραγραφή διατάξεων ο φόρος επιστρέφεται εφόσον:
α) καταβλήθηκε στο Δημόσιο εξαρχής αχρεώστητα ή
β) το αχρεώστητο προκύπτει από επιγενόμενο λόγο στις κάτωθι περιπτώσεις:
i) προκύπτει ως πιστωτικό υπόλοιπο το οποίο δεν μεταφέρεται σε επόμενη περίοδο για έκπτωση ή σε περίπτωση μεταφοράς του η έκπτωση δεν κατέστη δυνατή ή,
ii) αφορά πράξεις, που προβλέπουν οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 30, καθώς και πράξεις για τις οποίες με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών προβλέπεται αναστολή καταβολής του φόρου ή οφείλεται σε διαφορά συντελεστών εκροών- εισροών ή
iii) αφορά αγαθά επένδυσης, που προβλέπουν οι διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 33.”
Επειδή, σύμφωνα με την ΠΟΛ.1006/14.1.1992, με Θέμα: Διευκρινίσεις για το δικαίωμα έκπτωσης ή επιστροφής του Φ.Π.Α. που βαρύνει τα ακίνητα ή άλλου είδους κατασκευές που κατασκευάζονται από μία επιχείρηση σε ακίνητο που ανήκει κατά κυριότητα σε τρίτους αλλά έχει παραχωρηθεί σ αυτήν η χρήση του.
‘’Με αφορμή ερωτήματα που υποβλήθηκαν στην Υπηρεσία μας, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, διευκρινίζονται τα εξής:
Όπως είναι γνωστό, με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 24 του Ν. 1882/1980 (ΦΕΚ 43 Α ) αντικαταστάθηκαν και συμπληρώθηκαν οι διατάξεις της περίπτωσης α της παραγρ. 4 του άρθρου 26 του Ν. 1642/1986 περί Φ.Π.Α. Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές θεωρούνται ως επενδυτικά αγαθά, εκτός των άλλων και τα κτίσματα ή άλλου είδους κατασκευές που κατασκευάζονται από υποκείμενη στο φόρο επιχείρηση, που ενεργεί φορολογητέες ή αφορολόγητες πράξεις με δικαίωμα έκπτωσης του φόρου των εισροών της, σε ακίνητο που δεν ανήκει κατά κυριότητα σ αυτήν, πλην όμως έχει τη χρήση του ακινήτου αυτού με οποιαδήποτε έννομη σχέση, (μίσθωση, παραχώρηση της χρήσης, χρησικτησία κλπ.) για χρονικό διάστημα τουλάχιστον εννέα (9) χρόνων.
Η ρύθμιση αυτή έγινε για κατασκευές που πραγματοποιήθηκαν από 1.1.87, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 9 του Ν. 1947/1991.
Η παραχώρηση της χρήσης και η χρονική διάρκεια αυτής (των εννέα χρόνων), θα αποδεικνύονται με ιδιωτικό συμφωνητικό το οποίο θα πρέπει να φέρει βεβαία χρονολογία, ή με συμβολαιογραφική πράξη ή με το καταστατικό εταιρίας, όταν παραχωρείται η χρήση ακινήτου από το μέλος στο νομικό πρόσωπο που συμμετέχει.
Οι παραπάνω πράξεις μπορεί να είναι μικρότερης διάρκειας (π.χ. 2 ή 3 ετών), οι οποίες όμως ανανεούμενες πριν από τη λήξη τους θα είναι συνολικής διάρκειας τουλάχιστον 9 χρόνων. Ειδικότερα, επισημαίνεται ότι, τα μεν ιδιωτικά μισθωτήρια συμβόλαια θα πρέπει να έχουν εμπρόθεσμα κατατεθεί για θεώρηση στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. του εκμισθωτή, κυρωμένο αντίγραφο του οποίου θα πρέπει να κατέχει ο μισθωτής, οι δε συμβολαιογραφικές ή άλλες πράξεις, με βάση τις οποίες θα αποδεικνύεται η έννομη σχέση της χρήσης από το χρήστη -μισθωτή, θα πρέπει να έχουν μεταγραφεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 618 του Αστικού Κώδικα. Σε περίπτωση δε παραχώρησης της χρήσης του ακινήτου σε υφιστάμενο ή συνιστώμενο νομικό πρόσωπο, η διάρκεια του νομικού αυτού προσώπου πρέπει να αναφέρεται ρητά στο συστατικό του έγγραφο και να είναι άνω των εννέα (9) ετών και όχι αόριστης διάρκειας.
Επειδή, σύμφωνα με την ΠΟΛ.1094/1992 Δικαίωμα έκπτωσης ή επιστροφής ΦΠΑ που επιβάρυνε δαπάνη ανέγερσης κτισμάτων σε μισθωμένο ακίνητο, σε περίπτωση εκπρόθεσμης προσκόμισης για θεώρηση στον αρμόδιο Προϊστάμενο ΔΟΥ του οικείου ιδιωτικού συμφωνητικού.
‘’Με αφορμή ερωτήματα που υποβλήθηκαν στην υπηρεσία μας, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, παρέχουμε τις παρακάτω διευκρινίσεις:
1 Με τις διατάξεις της περίπτωσης α’ της παραγρ. 4 του άρθρου 26 του ν. 1642/86, όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με τις διατάξεις της παραγρ. 3 του άρθρου 24 του ν. 1882/90, ορίζεται η έννοια του επενδυτικού αγαθού, για την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου αυτού. Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές θεωρούνται επενδυτικά αγαθά και τα κτίσματα ή άλλου είδους κατασκευές που κατασκευάζονται από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε ακίνητο που δεν ανήκει κατά κυριότητα σ’ αυτό, αλλά έχει τη χρήση αυτού, με βάση οποιαδήποτε έννομη σχέση για χρονικό διάστημα τουλάχιστον εννέα (9) ετών.
2. Περαιτέρω, με την 1003880/175 /ΑΟΟ14/ΠΟΛ.1006/14.1.1992 εγκύκλιό μας δόθηκαν σχετικές οδηγίες για την ορθή εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων. Με την εγκύκλιο αυτή διευκρινίστηκε ότι η παραχώρηση της χρήσης και η χρονική διάρκεια αυτής θα αποδεικνύονται με ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο θα πρέπει να φέρει βεβαία χρονολογία ή με συμβολαιογραφική πράξη, η οποία, εφόσον η μίσθωση είναι πάνω από 9 χρόνια, πρέπει να έχει μεταγραφεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 618 του Α.Κ. ή με το καταστατικό της εταιρίας που θα έχει δημοσιευθεί νόμιμα, από το οποίο θα πρέπει να προκύπτει διάρκεια ορισμένου χρόνου (όχι αόριστος) τουλάχιστον εννέα ετών.
Με την ίδια εγκύκλιο διευκρινίστηκε ότι n διάρκεια των μισθώσεων μπορεί να είναι και μικρότερη εννέα ετών, ανανεούμενη όμως πριν από τη λήξη της είναι συνολικής διάρκειας, τουλάχιστο, εννέα ετών. Στο σημείο αυτό διευκρινίζεται ότι μπορεί μεν η διάρκεια των μισθώσεων να είναι μικρότερη από τα εννέα έτη, πλην όμως, θα πρέπει κατά το χρόνο γένεσης του δικαιώματος έκπτωσης να συντρέχει η προϋπόθεση αυτή που ορίζεται από το νόμο. Δηλαδή, αν μία αρχική μίσθωση συμφωνείται για χρονική διάρκεια 5 ετών, δεν παρέχεται στο μισθωτή δικαίωμα να ζητήσει επιστροφή του φόρου για τυχόν κατασκευές που πραγματοποίησε στο μισθωμένο ακίνητο κατά την πενταετία αυτή. Εάν, στη συνέχεια και πριν από τη λήξη της αρχικής μίσθωσης, αυτή παραταθεί για άλλα πέντε χρόνια, τότε θα δικαιούται επιστροφής του φόρου που επιβάρυνε τυχόν νέες κατασκευές που πραγματοποίησε κατά το χρόνο της νέας μίσθωσης, γιατί θα ληφθεί υπόψη αθροιστικά και η πρώτη πενταετία της αρχικής μίσθωσης.
3. Εξάλλου, με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του ν. 4045/1960 (ΦΕΚ 74 Α’), όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με την παράγρ. 2 του άρθρου 16 του ν. 1828/1990 ορίζεται ότι, ιδιωτικά έγγραφα μίσθωσης αστικών ακινήτων, ασχέτως ποσού μισθώματος, η γεωργικών ακινήτων εφόσον το μίσθωμα είναι ανώτερο των πέντε χιλιάδων (5.000) δραχμών κατά μήνα, προσκομίζονται από τον εκμισθωτή για θεώρηση μέσα σε τριάντα (30) μέρες από τη σύνταξή τους, στον προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του. Τα έγγραφα αυτά δύναται και ο μισθωτής να τα προσκομίζει για θεώρηση στον προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του εκμισθωτή. Τα έγγραφα αυτά υποβάλλονται σε δύο (2) αντίγραφα, από τα οποία το ένα επιστρέφεται θεωρημένο σ’ αυτόν που τα προσκόμισε και με τις διατάξεις του τέταρτου εδαφίου της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου και νομοθετήματος ορίζεται ότι όσοι δεν προσκομίζουν τα έγγραφα μίσθωσης ακινήτου για θεώρηση η τα προσκομίζουν εκπρόθεσμα, καθώς και οι συμβολαιογράφοι που δεν εφαρμόζουν τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παράγραφο αυτή, υπόκεινται σε πρόστιμο που ορίζεται στο άρθρο 73 του ν.δ. 3323/1955.
4. Τέλος, με τις διατάξεις της παραγρ. 16 του άρθρου 8 του ν. 1882/1990 ορίζεται ότι τα συμφωνητικά που καταρτίζονται μεταξύ επιτηδευματιών και τρίτων για οιανδήποτε συναλλαγή θεωρούνται, μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την ημερομηνία κατάρτισης και υπογραφής τους, από την αρμόδια ΔΟΥ, άλλως είναι ανίσχυρα και δεν έχουν κανένα έννομο αποτέλεσμα.
5. Ύστερα από τα παραπάνω, σε κάθε περίπτωση που γίνεται εκπρόθεσμη προσκόμιση στον Προϊστάμενο της ΔΟΥ σύμβασης μίσθωσης ακινήτου για θεώρηση, εφαρμόζονται οι προαναφερθείσες διατάξεις των παραγράφων 1 και 3, του άρθρου 3 του ν. 4045/1960, όπως ισχύουν, οι οποίες, ως ειδικές κατισχύουν των γενικών διατάξεων της παραγρ. 16 του άρθρου 8 του ν. 1882/1990.
6. Κατά συνέπεια, τα οικεία μισθωτήρια θα γίνονται δεκτά για την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 1642/86, ως προς το δικαίωμα έκπτωσης και επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας. Εξυπακούεται βέβαια ότι θα πρέπει να ερευνάται σε κάθε περίπτωση εάν τα καταβαλλόμενα μισθώματα έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία του μισθωτή και έχουν δηλωθεί από τον εκμισθωτή, κατά τις σχετικές διατάξεις, ενώ για την εκπρόθεσμη προσκόμιση της σύμβασης μίσθωσης για θεώρηση και κάθε άλλη παράβαση της φορολογικής νομοθεσίας, θα επιβάλλονται οι κυρώσεις που ορίζονται στο νόμο.
7. Κάθε διαταγή μας με αντίθετο περιεχόμενο παύει να ισχύει αφότου εκδόθηκε.”
Επειδή, σύμφωνα με τη με αρ. ΣτΕ 1108/2021 απόφαση του ΣτΕ: {σκέψη 6} ‘’Επειδή από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων του ν.1642/1986, ερμηνευομένων υπό το φως της έκτης οδηγίας περί Φ.Π.Α., όπως έχει, κατά τα ανωτέρω, ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της Ένωσης (βλ. επίσης την απόφαση ΔΕΚ της 6ης Μαρτίου 2008, C- 98/07 Normadia Finans A/S, BG Factoring A/S, σκέψη 33, κατά την οποία “από το γράμμα της διατάξεως [του άρθρου 20 παρ. 4] προκύπτει με σαφήνεια ότι η δυνατότητα που παρέχεται στα κράτη μέλη αφορά αποκλειστικώς και μόνον την εφαρμογή των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 20, το οποίο ρυθμίζει τον διακανονισμό των εκπτώσεων”), συνάγεται ότι υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο, που πραγματοποιεί σε μισθωμένο ακίνητο δαπάνες ανέγερσης, προσθήκης ή βελτίωσης υφιστάμενων κτιρίων, τα οποία χρησιμοποιεί (ή κατά το μέρος που χρησιμοποιεί) για την πραγματοποίηση φορολογούμενων πράξεων, έχει δικαίωμα έκπτωσης του φόρου με το οποίο επιβαρύνθηκαν οι εν λόγω δαπάνες, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της μισθωτικής σχέσης. Η έκπτωση αυτή διακανονίζεται, περαιτέρω, κατά τους όρους και προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 26 του ν.1642/1986 (κατά τον χρόνο υποβολής τη εκκαθαριστικής δηλώσεως). Σε περίπτωση, εξάλλου, που οι ως άνω δαπάνες εμπίπτουν στην έννοια των επενδυτικών αγαθών, κατ άρθρο 26 παρ. 4 του ν.1642/1986 (στην αξία των οποίων, ωστόσο, δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες επισκευής και συντήρησης, ως προς τις οποίες, όμως, δε θίγεται, κατά τα ανωτέρω, το δικαίωμα έκπτωσης), τότε: α)το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου κρίνεται οριστικά κατά το χρόνο έναρξης χρησιμοποίησης (και όχι απόκτησης) των αγαθών αυτών (δια του τελικού διακανονισμού του φόρου που προκύπτει από τη σύγκριση του δικαιώματος έκπτωσης του έτους πρώτης χρησιμοποίησης με το αντίστοιχο του έτους απόκτησης), β) η εν λόγω έκπτωση υπόκειται σε πενταετή διακανονισμό (με αφετηρία το έτος χρησιμοποίησης), ο οποίος διενεργείται κάθε έτος για το ένα πέμπτο (1/5) του φόρου που επιβάρυνε τα πιο πάνω αγαθά (εφαρμοζόμενης, κατά τα λοιπά, της παρ. 1 του ίδιου άρθρου) και γ) παρέχεται στο υποκείμενο του φόρου το προβλεπόμενο στο άρθρο 27 παρ. 1 περ. δ) (αυτοτελές) δικαίωμα επιστροφής του φόρου [βλ. σχετικώς και τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση επί του ν. 1882/1990, με το άρθρο 24 παρ. 3 του οποίου αντικαταστάθηκε η περίπτωση α) της παραγρ. 4 του άρθρου 26 του ν. 1642/1986, κατά τα οποία -εν όψει, προδήλως, της ως άνω παρεχόμενης δυνατότητας επιστροφής (ανάκτησης) του φόρου- “η διάταξη σκοπεί στην ενίσχυση της επενδυτικής προσπάθειας, καθώς δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αποκτούν επενδυτικά αγαθά αναγκαία για τη λειτουργία τους μη επιβαρυμένα με φόρο προστιθέμενης αξίας”].’
Επειδή, με την ως άνω ΣτΕ γίνεται δεκτό, ότι: Υποκείμενο στον ΦΠΑ πρόσωπο, που πραγματοποιεί σε μισθωμένο ακίνητο δαπάνες ανέγερσης, προσθήκης ή βελτίωσης υφιστάμενων κτιρίων, τα οποία χρησιμοποιεί (ή κατά το μέρος που χρησιμοποιεί) για την πραγματοποίηση φορολογούμενων πράξεων, έχει δικαίωμα έκπτωσης του φόρου με το οποίο επιβαρύνθηκαν οι εν λόγω δαπάνες, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της μισθωτικής σχέσης.
Η έκπτωση αυτή διακανονίζεται, περαιτέρω, κατά τους όρους και προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 26 του ν.1642/1986 (κατά τον χρόνο υποβολής τη εκκαθαριστικής δηλώσεως).
Σε περίπτωση, εξάλλου, που οι ως άνω δαπάνες εμπίπτουν στην έννοια των επενδυτικών αγαθών, κατ’ άρθρο 26 παρ. 4 του ν.1642/1986 (στην αξία των οποίων, ωστόσο, δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες επισκευής και συντήρησης, ως προς τις οποίες, όμως, δε θίγεται, κατά τα ανωτέρω, το δικαίωμα έκπτωσης), τότε:
α) το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου κρίνεται οριστικά κατά το χρόνο έναρξης χρησιμοποίησης (και όχι απόκτησης) των αγαθών αυτών (δια του τελικού διακανονισμού του φόρου που προκύπτει από τη σύγκριση του δικαιώματος έκπτωσης του έτους πρώτης χρησιμοποίησης με το αντίστοιχο του έτους απόκτησης),
β) η εν λόγω έκπτωση υπόκειται σε πενταετή διακανονισμό (με αφετηρία το έτος χρησιμοποίησης), ο οποίος διενεργείται κάθε έτος για το ένα πέμπτο (1/5) του φόρου που επιβάρυνε τα πιο πάνω αγαθά (εφαρμοζόμενης, κατά τα λοιπά, της παρ. 1 του ίδιου άρθρου) και
γ) παρέχεται στο υποκείμενο του φόρου το προβλεπόμενο στο άρθρο 27 παρ. 1 περ. δ) (αυτοτελές) δικαίωμα επιστροφής του φόρου.
Στην συγκεκριμένη υπόθεση το εφετείο δέχθηκε ότι δεν ήταν δυνατή η έκπτωση “του φόρου των αγαθών επένδυσης”, επιχείρησης η οποία προέβη σε δαπάνες για εγκαταστάσεις και βελτιώσεις σε μισθωμένα ακίνητα τρίτων, διότι “το έτος 1993, που κρίνεται οριστικά το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου, δηλαδή το έτος χρησιμοποίησης των επενδυτικών αυτών αγαθών, δεν υφίστατο η χρονική προϋπόθεση της 9ετούς χρήσεως των ακινήτων βάσει οποιασδήποτε έννομης σχέσης, αφού τα τότε ισχύοντα μισθωτήρια είχαν διάρκεια 6 ετών”.
Το ΣτΕ έκρινε ότι το εφετείο έσφαλε με την απόφασή του, διότι, ανεξαρτήτως αν οι ως άνω δαπάνες για εγκαταστάσεις και βελτιώσεις σε μισθωμένα ακίνητα (τρίτων) συνιστούσαν επενδυτικά αγαθά (Ζήτημα το οποίο θα ήταν εξεταστέο αν η κρινόμενη διαφορά αφορούσε την επιστροφή του φόρου) η αναιρεσείουσα είχε, πάντως, δικαίωμα να εκπεσει από τον φορο των εκροών της τον αναλογούντα φόρο με τον οποίο επιβαρύνθηκαν οι ένδικες δαπάνες βελτιώσεων κλπ επί των κτιρίων τα οποία χρησιμοποίησε για την άσκηση υπαγόμενης στο φόρο δραστηριότητας, προϋπόθεση η οποία, άλλωστε, δεν αμφισβητήθηκε από την φορολογική αρχή. {Taxheaven 02.08.2021}
Επειδή, περαιτέρω, με το υπ αριθμ. 2642/2017 πρακτικό ολομέλειας του Ν.Σ.Κ. το οποίο γνωμοδότησε, στα πλαίσια ερωτήματος που τέθηκε ενώπιόν του, ως προς την έκταση εφαρμογής σχετικής απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε άλλο νομικό Ζήτημα, επισήμανε μεταξύ άλλων τα εξής: «Είναι αληθές ότι οι αποφάσεις του ΣτΕ, όπως άλλωστε και οι αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων της ουσίας, δεσμεύουν μόνον τους διαδίκους στη δίκη επί της οποίας εκδόθηκαν και προκειμένου επί του Δημοσίου ως διαδίκου, παράγουν υποχρέωση της διοίκησης σε συμμόρφωση έναντι του νικήσαντος διαδίκου [άρθρα 95, παρ. 5 Συντάγματος, 197, 198 ν. 2717/1999 (Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας – Κ.Δ.Δ.), 1 Ν. 3068/2002], χωρίς να υποχρεώνουν τη Διοίκηση σε γενική εφαρμογή τους, τουτέστιν και επί υποθέσεων στις οποίες απαντώνται τα επιλυθέντα ίδια νομικά Ζητήματα στο πλαίσιο ερμηνείας και εφαρμογής διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας. Από της άλλης όμως πλευράς, η εκ μέρους των φορολογικών αρχών και, πολύ περισσότερο εκ μέρους της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), αντιμετώπιση υποθέσεων με ακριβώς όμοια προς τα επιλυθέντα με τις αποφάσεις του ΣτΕ (και μάλιστα της Ολομέλειας αυτού) νομικά Ζητήματα, κατά τρόπο αντίθετο προς τις αποφάσεις του δικαστηρίου αυτού, δε συνάδει με το κράτος δικαίου και πάντως συνεπάγεται άσκοπη απασχόληση των υπηρεσιακών οργάνων και των δικαστηρίων, τα οποία, έτσι, στερούνται και χρόνου για την ενασχόλησή τους με άλλες σοβαρές υποθέσεις, αφού είναι προφανές ότι, αν οι υποθέσεις αυτές οδηγηθούν ενώπιον των δικαστηρίων, αυτά θα ακολουθήσουν τη νομολογία του ΣτΕ, οπότε η έκβαση των υποθέσεων δεν θα είναι ευνοϊκή για το Δημόσιο και το τελευταίο θα επιβαρυνθεί και με δικαστικά έξοδα».
Επειδή, σύμφωνα με την ως άνω απόφαση του ΣτΕ, η προσφεύγουσα δύναται να εκπέσει το φόρο εισροών με τον οποίο επιβαρύνθηκε.
Επειδή, στην υπό κρίση περίπτωση, η προσφεύγουσα, με το από 05.12.2019 ιδιωτικό συμφωνητικό επαγγελματικής μίσθωσης, {εμπρόθεσμη δήλωση μίσθωσης ακίνητης περιουσίας με αριθμό ………………./2019}, μίσθωσε το περιγραφόμενο σ’ αυτό ακίνητο για οκτώ {8} έτη, ήτοι από 05.12.2019 έως 14.12.2027.
Κατά το χρόνο υποβολής της με αρ. πρωτ. ……………/2021 αίτησης για επιστροφή πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α., η προσφεύγουσα δεν είχε τη χρήση του ακινήτου για χρονικό διάστημα τουλάχιστον εννέα {9} ετών ούτως ώστε κατά το χρόνο κατασκευής των επενδυτικών αγαθών να δικαιούται την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας που έγιναν σε οικόπεδο κυριότητας τρίτου, δηλαδή κατά το χρόνο γένεσης του δικαιώματος έκπτωσης δεν συνέτρεχε η προϋπόθεση που ορίζεται από το νόμο.
Εν συνεχεία, η προσφεύγουσα, τροποποίησε το αρχικό συμφωνητικό ως προς τη διάρκεια της σε δεκαετή, ήτοι από 05.12.2019 έως 04.12.2029 με την αρ. ……………../2021 εκπρόθεσμη δήλωση στο Ηλεκτρονικό σύστημα υποβολής πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας
Δεδομένου, όμως, ότι το εν λόγω συμφωνητικό απέκτησε βέβαιη χρονολογία- την 15.09.2021 δηλαδή μετά τη λήξη των υπό κρίση φορολογικών περιόδων 01.12.2019 έως 30.04.2021, προέχοντος για τον λόγο αυτό, το ως άνω συμφωνητικό δε δύναται να ληφθεί υπόψη για την επίδικη επένδυση, σύμφωνα και με τις ως άνω ισχύουσες διατάξεις.
Επομένως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις επιστροφής φόρου που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 33 παρ. 4 του ν. 2859/2000 και ορθά η αρμόδια Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα της προσφεύγουσας για επιστροφή του ποσού του φόρου που αντιστοιχούσε στη συγκεκριμένη επενδυτική δαπάνη.
Σημειώνεται, ότι η προαναφερόμενη μίσθωση δύναται να ληφθεί υπόψη μόνο για επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν σε μεταγενέστερε των επίδικων φορολογικών περιόδων, ήτοι μετά την 15.09.2021.
Επειδή, η επικαλούμενη με αρ. 2664/2019 απόφαση της Δ.Ε.Δ., την οποία επικαλείται η προσφεύγουσα, δεν δύναται να ληφθεί υπόψη, διότι η αρχική μίσθωση είχε διάρκεια εννέα {9} έτη, και λήφθηκε υπόψη ασχέτως της εκπρόθεσμης υποβολής της, ενώ για την υπό κρίση περίπτωση η διάρκεια της μίσθωσης είναι οκταετής.
Αποφασίζουμε
την μερική αποδοχή της με αριθ. πρωτ. ………../06.12.2021 ενδικοφανούς προσφυγής
1) της εταιρείας με την επωνυμία ‘……, με Α.Φ.Μ. ……………………………, 2) του ‘…………. του ………………………, με Α.Φ.Μ. …….., και την τροποποίηση των κάτωθι πράξεων:
1) της υπ’ αριθ. ………./2021 Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, φορολογικής περιόδου 01.12.2019 – 31.12.2019, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ.
Οριστική φορολογική υποχρέωση του υπόχρεου – καταλογιζόμενο ποσό Φ.Π.Α. βάσει της παρούσης απόφασης.
Η φορολογική υποχρέωση της υπόχρεου με βάση την παρούσα απόφαση διαμορφώνεται ως εξής:
…………..
Η παρούσα απόφαση να κοινοποιηθεί από αρμόδιο όργανο με τη νόμιμη διαδικασία στον υπόχρεο.
Ακριβές Αντίγραφο
Ο/Η Υπάλληλος του Αυτοτελούς
Τμήματος Διοικητικής Υποστήριξης
ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ
ΤΗΣ Δ/ΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ
ΤΗΣ ΥΠΟΔ/ΝΣΗΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΩ ΣΚΟΥΡΑ