Πηγή: Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών
13ο Τμήμα (Μονομελές)
Αριθμός απόφασης: 3772/2024
Πρόεδρος: Ιωάννα Μπασιούκα, Πρωτοδίκης ΔΔ
Φόρος κληρονομίας. Νόμιμο μαχητό τεκμήριο άρθρου 3 παρ. 3 ν. 2961/2001. Τίμημα από την εκποίηση ακινήτου εντός πενταετίας πριν από το θάνατο. Συνδικαιούχος κοινού τραπεζικού λογαριασμού, στον οποίο κατατέθηκε το τίμημα.
Προσφυγή κατά απόφασης του Προϊσταμένου της ΔΕΔ της ΑΑΔΕ, με την οποία απορρίφθηκε ενδικοφανής προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομίας Προϊσταμένου ΔΟΥ. Με τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 3 του ν. 2961/2001 καθιερώνεται νόμιμο μαχητό τεκμήριο ότι, πλην άλλων, το τίμημα από την εκποίηση ακινήτου θεωρείται ότι ανήκει στην κληρονομιά, εφόσον η εκποίηση έγινε μέσα σε μια πενταετία πριν από το θάνατο. Σε περίπτωση επιβολής φόρου κληρονομίας βάσει του ως άνω τεκμηρίου, η φορολογική αρχή δεν απαλλάσσεται του βάρους απόδειξής της περί του προσώπου του υπόχρεου του φόρου.
Από τις διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 5638/1932 (περί κοινών τραπεζικών λογαριασμών) σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 2 παρ. 1 νδ της 17.7/13.8.1923 (ειδικές διατάξεις επί ανωνύμων εταιριών) και 489, 490, 491 και 493 του Αστικού Κώδικα (περί ενεργητικής ενοχής εις ολόκληρον) προκύπτει ότι σε περίπτωση κατάθεσης χρημάτων σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό, η κυριότητα των χρημάτων περιέρχεται στην τράπεζα και αποκτάται ξανά, με την ανάληψή τους, από οποιονδήποτε δικαιούχο του λογαριασμού, ο οποίος καθίσταται κύριος των χρημάτων ανεξάρτητα από τον εάν τα κατατεθέντα χρήματα ανήκουν σε όλους ή μερικούς μόνο από τους δικαιούχους, ενώ, κατά το ιδιωτικό δίκαιο, καθένας από τους λοιπούς συνδικαιούχους έχει έναντι του αναλαβόντος απαίτηση να του αποδοθεί το ποσό το οποίο τυχόν δικαιούται βάσει της εσωτερικής σχέσης που τους συνδέει, η οποία μπορεί συνίσταται, ιδίως, σε σύμβαση δωρεάς, δανείου, εταιρείας ή εντολής.
Για την επιβολή φόρου κληρονομίας βάσει του ανωτέρω τεκμηρίου σε βάρος φορολογούμενου, δεν αρκεί η ιδιότητα του ως συνδικαιούχου με τον κληρονομούμενο κοινών τραπεζικών λογαριασμών, στους οποίους κατατέθηκε το τίμημα από αγοραπωλησία ακινήτου που έλαβε χώρα εντός της τελευταίας πενταετίας πριν από το θάνατο του τελευταίου.