Αθήνα, 11 Οκτωβρίου 2022
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΕΕΕ
Την ικανοποίησή της εκφράζει η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος για το νέο νομοσχέδιο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, καθώς έγιναν δεκτές βασικές θέσεις της που δεν είχαν νομοθετηθεί για χρόνια.
«Απευθύναμε ευθέως και θαρραλέα τις ευχαριστίες μας προς τον υπουργό Ανάπτυξης, κ. Άδωνι Γεωργιάδη, και γενικότερα στην κυβέρνηση, για τη μερική αποδοχή σημαντικών προτάσεων που κατά καιρούς έχει υποβάλλει η Ένωση μας και ελπίζουμε να διαμορφωθεί και να ψηφιστεί κατά τη σημερινή διαδικασία διαλόγου με τους κοινωνικούς φορείς» δήλωσε ο πρόεδρος της ΚΕΕΕ, κ. Γιάννης Μασούτης.
Επισυνάπτεται η επιστολή της ΚΕΕΕ
Θέμα: Σχόλια και προτάσεις ΚΕΕ επί του Νομοσχεδίου για τα Επιχειρηματικά Πάρκα
«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Κυρίες και Κύριοι,
Εξ ονόματος της ΚΕΕ, επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε ότι όλως προσφάτως, με την ανάρτηση του ν/σ, με σκοπό τη διεξαγωγή δημόσιας διαβούλευσης επί των διατάξεων του, με έγγραφο μας, αλλά και δημόσια μέσω του τύπου, απευθύναμε ευθέως και θαρραλέα τις ευχαριστίες μας προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, κ. Άδωνι Γεωργιάδη, και γενικότερα στην Κυβέρνηση, για την μερική αποδοχή σημαντικών προτάσεων που κατά καιρούς έχει υποβάλει η Ένωση μας, στο νέο νομοσχέδιο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, που σήμερα συζητείται στην Επιτροπή, με σκοπό την ψήφιση του, όπως τελικά ελπίζουμε να διαμορφωθεί και κατά τη σημερινή διαδικασία διαλόγου με τους κοινωνικούς φορείς.
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι σε γνώση πολλών εξ υμών, αλλά και όλων όσων ασχολούνται με τις παραγωγικές επενδύσεις και χρειάζονται οργανωμένες συνθήκες εγκατάστασης και λειτουργίας, ότι η ΚΕΕ, για σειρά ετών, επιδιώκει τα Επιχειρηματικά Πάρκα να αποτελέσουν τον κύριο, αν όχι τον μοναδικό, κορμό υποδοχής των επιχειρήσεων, ιδίως της βιομηχανίας και της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Προς το σκοπό αυτό έχουμε συμβάλει με δεκάδες υπομνήματα στη σημαντική βελτίωση της νομοθεσίας προς αυτή την κατεύθυνση. Επιπροσθέτως έχουμε διαθέσει σημαντικούς πόρους για την ευαισθητοποίηση και την προβολή της οργανωμένης χωροθέτησης ως μοναδικού εργαλείου περιβαλλοντικής προστασίας και αποτελεσματικής ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που την αξιοποιεί (την οργανωμένη χωροθέτηση) και εγκαθίσταται σε Επιχειρηματικά Πάρκα, προκειμένου να τύχει της υψηλής αποδοχής και υποστήριξης τους (των επιχειρήσεων) με σκοπό να άρουν τις επιφυλάξεις τους και να επενδύσουν προς αυτή τη κατεύθυνση.
Έτσι, προς μεγάλη μας ικανοποίηση, είδαμε ότι στο νομοσχέδιο που δόθηκε στη δημοσιότητα υιοθετήθηκαν περίπου «αυτολεξεί» πάνω από δέκα (10) προτάσεις νόμου που η ΚΕΕ είχε υποβάλει κατά καιρούς, μέσω σχετικών υπομνημάτων, προς το Υπουργείο Ανάπτυξης, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και τη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας. Μάλιστα στην εκδοχή του ν/σ που κατατέθηκε στην Επιτροπή σας και σήμερα συζητείται, υπήρξε πρόοδος και βελτίωση, με ενσωμάτωση και άλλων προτάσεων της Ένωσης μας. Ενδεικτικά θα σταθούμε και θα επικροτήσουμε:
1. Τη ριζική αντιμετώπιση και την ασφαλή και ολοκληρωμένη πλέον θεσμοθέτηση της δυνατότητας εγκατάστασης επιχειρήσεων κατηγορίας Α2 σε Επιχειρηματικά Πάρκα στην Περιφέρεια Αττικής, λύση που αναμένεται να αποτελέσει σοβαρό κίνητρο για την προσέλκυση επενδύσεων, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα καταστεί εφικτή η πολεοδομική οργάνωση και εξυγίανση των 15 Άτυπων Συγκεντρώσεων μεγάλης κλίμακας, στην Μητροπολιτική Περιφέρεια της χώρας.
2. Τη θεσμοθέτηση του διχωρικού Επιχειρηματικού Πάρκου που έχει προταθεί από ετών από την Ένωση μας, ως μοναδικό μέτρο λύσης για τη δημιουργία dry port υποδοχέων για τους εμπορευματικούς λιμένες της επικράτειας και την ενίσχυση της εθνικής στρατηγικής για την εφοδιαστική αλυσίδα και την διατροπικότητα των μεταφορών.
3. Την εναρμόνιση της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των ρεμάτων στα Επιχειρηματικά Πάρκα και την απλούστευση της γραφειοκρατικής αντιμετώπισης τους, με τρόπο περιβαλλοντικά ασφαλή και επιχειρηματικά εναρμονισμένο με τις ανάγκες γρήγορης αδειοδότησης των επενδύσεων των Επιχειρηματικών Πάρκων.
4. Την απλούστευση των διαδικασιών που επιχειρείται και μέσω της κατάργησης της υποχρέωσης πολεοδομικής αδειοδότησης των κατεδαφίσεων των ρυμοτομούμενων κτιρίων και περιφράξεων, γεγονός που θα συμβάλει τα μέγιστα στην άρση των εμποδίων και την επίσπευση της υλοποίησης των Επιχειρηματικών Πάρκων, ιδίως αυτών που αναπτύσσονται σε Άτυπες Βιομηχανικές Συγκεντρώσεις με δομημένος χώρους, περιφράξεις και κτίρια.
5. Τις διατάξεις που δημιουργούν νέα αφετηρία έξι (6) ετών για την επιστροφή του φόρου μεταβίβασης για δικαιοπραξίες – αγορές οικοπέδων εντός πάρκων κ.λπ. που συντελέστηκαν στα χρόνια των οικονομικών κρίσεων και με τη λήξη της πενταετίας αυτός (ο φόρος) θα έπρεπε να επιστραφεί εάν οι σχετικές επενδύσεις δεν είχαν εξελιχθεί «εμπρόθεσμα».
6. Την υπαγωγή των εισφορών σε χρήμα στην ενότητα των παραγωγικών δαπανών και ως εκ τούτου την ένταξή τους στις επιχειρηματικές δαπάνες που εκπίπτουν κατά τον κώδικα φορολογίας εισοδήματος. Πρόκειται για μία σημαντική θεσμική ρύθμιση – κίνητρο για την εκούσια και ευκολότερη συμμετοχή των επιχειρήσεων στις προσπάθειες ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων στις περιοχές των άτυπων συγκεντρώσεων.
7. Τη θεσμοθέτηση συγκεκριμένων προθεσμιών, εντός των οποίων η διοίκηση υποχρεούται να αντιδρά στο πλαίσιο αδειοδότησης ενός Επιχειρηματικού Πάρκου, όπως ισχύει και σήμερα με το Ν. 3982/2011. Οι προθεσμίες αυτές έστω και αν δε τηρούνται για πολλούς λόγους, συχνά και λόγω της υποστελέχωσης των υπηρεσιών, αποτελούν μια κατεύθυνση και μια δέσμευση, έστω και ηθικού χαρακτήρα για τα συναλλασσόμενα μέρη, διοικούντες και διοικούμενους. Η εκχώρηση της αρμοδιότητας του ελέγχου της πληρότητας του φακέλου που κατατίθεται στη ΓΓΒ για την έγκριση Επιχειρηματικού Πάρκου στους ορκωτούς ελεγκτές κατ’ επέκταση αυτής (της αρμοδιότητας) που τους χορηγείται για τον έλεγχο της μελέτης βιωσιμότητας (άρθ. 7 παρ.3) θα αποτελούσε μια γενναία απόφαση απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης του επιχειρηματικού πάρκου.
8. Τη θεσμοθέτηση της δυνατότητας κατάργησης του περιμετρικού πράσινου σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα δόμησης που αναπτύσσονται ως επιχειρηματικά πάρκα με πρόσωπο επί επαρχιακών η δημοτικών οδών καθώς και σε περιοχές που γειτνιάζουν ή έρχονται σε επαφή με γραμμή παραλίας.
Παράλληλα, στο σχετικό έγγραφο μας, αλλά και σήμερα για τις ανάγκες του κοινοβουλευτικού έργου, με μεγαλύτερη αγωνία αλλά και ακλόνητη τεκμηρίωση ζητάμε τη προσοχή του κυρίου Υπουργού και όλων των παρισταμένων:
α) για την επανεξέταση και αναδιατύπωση συγκεκριμένων άρθρων του ν/σ που καταργούν σημαντικές υπάρχουσες διατάξεις του ισχύοντος Ν. 3982/2011, που ευνοούν σημαντικά την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων και β) για την αποδοχή και θεσμοθέτηση και άλλων προτάσεων νόμου που υπεβλήθησαν στο πλαίσιο της διαβούλευσης και έχουν τον ίδιο αντικειμενικό σκοπό. Έχουμε δε την ακράδαντη πεποίθηση ότι η ψήφιση τους, μόνο θετικές συνέπειες θα δημιουργήσει στο επιχειρηματικό περιβάλλον και τις επενδύσεις.
Αναλυτικά:
Α) Όσον αφορά στην πρώτη κατηγορία παρατηρήσεων, αξιολογώντας και ιεραρχώντας τα δεδομένα, έχουμε να επισημάνουμε τα κάτωθι:
→ Στο Άρθρο 8 θα πρέπει να παραμείνει η διάταξη του ισχύοντος νόμου, σύμφωνα με την οποία νέο πάρκο μπορεί να υλοποιηθεί αν συμφωνούν οι ιδιοκτήτες που κατέχουν του 55% της επιφάνειας του, όπως εφαρμόστηκε επιτυχημένα για σειρά ετών και μάλιστα να βελτιωθεί για να συμπεριλάβει και τις δασικές εκτάσεις που αποκτώνται μέσω έγκρισης επέμβασης. Μια απλή ερευνά στην πραγματική οικονομία και τους φορείς των πάρκων θα αποδείξει άνετα, ότι η διάταξη αυτή εφαρμόστηκε επιτυχημένα για σειρά ετών, καθώς είναι απολύτως τεκμηριωμένη αλλά και ισορροπημένη νομικά και συνταγματικά. Προς τούτο επισημαίνεται ότι το Επιχειρηματικό Πάρκο είναι έργο δημόσιας ωφέλειας. Μέσω της ένταξης των επιχειρηματικών – βιομηχανικών περιοχών στο σχέδιο πόλης και την κατασκευή των κατάλληλων έργων υποδομής που υλοποιούν την πολεοδομική του οργάνωση, δεσμευτικά μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή περιβαλλοντική αναβάθμιση και προστασία του δομημένου βιομηχανικού και του ευρύτερου αστικού και εξωαστικού χώρου. Για την ενέργεια αυτή, η πολιτεία δεν είναι υποχρεωμένη να εξασφαλίζει την συναίνεση της ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή (η ιδιοκτησία) δεν θίγεται αλλά αντιθέτως προάγεται και αναβαθμίζεται. Αν παραμείνει η απαίτηση της πλήρους κυριότητας για το 100% της έκτασης που προορίζεται για πάρκο, εκμηδενίζεται κάθε ενδεχόμενο ανάπτυξης πάρκων στη χώρα ακόμη και στις άτυπες συγκεντρώσεις που αποτελούν την πληγή της επιχειρηματικής χωροθεσίας στην Ελλάδα. Και μπορεί μεν το νομοσχέδιο να διατηρεί το 55% μόνο στις άτυπες συγκεντρώσεις, ελπίζοντας ότι έχει βρει τη λύση σ’ αυτές τις μορφές δομημένης γης, αλλά στη μελέτη της ΚΕΕ που επικαιροποιήθηκε πρόσφατα με πρωτοβουλία της ΔιαΝΕΟσις, αποδεικνύεται ότι οι άτυπες συγκεντρώσεις της χώρας που συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις του νόμου για να γίνουν Πάρκα Εξυγίανσης (κάλυψη > του 15%), δεν υπερβαίνουν τις δέκα (10), σε σύνολο 73 περιοχών που έχουν τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν ως οργανωμένοι υποδοχείς (63 ΕΠ και 10 ΕΠΕ). Υπενθυμίζοντας ότι στα Οινόφυτα αλλά και στο Καλοχώρι οι δομημένοι χώροι δεν υπερβαίνουν το 13%, η απαίτηση για πλήρη κυριότητα στο 100% της έκτασης, εκμηδενίζει κάθε δυνατότητα για την εξυγίανση και οργάνωση μεγάλων περιοχών άτυπων συγκεντρώσεων, όπως η αχαρακτήριστη περιοχή logistics του Ασπροπύργου βορείως της Αττικής Οδού, αλλά και οι βιομηχανικές περιοχές στο Κορωπί, στα Καλύβια, στην Φοινικιά Ηρακλείου Κρήτης, στο Μελισσοχώρι και το Ομορφοχώρι της Λάρισας, στο Ωραιόκαστρο Θεσ/νίκης, στα Γιαννιτσά, στην Κόρινθο, στο Σχηματάρι, στην Προσοτσάνη της Δράμας, στη νέα Σάντα Κιλκίς, στον Άγιο Βασίλειο Πατρών και τον Μεγανίτη του Αιγίου κλπ. Στο ίδιο αδιέξοδο οδηγεί και η πρόταση διαφυγής που εισηγείται το ν/σ σύμφωνα με την οποία, στην περίπτωση της πολυιδιοκτησίας, το 100% της πλήρους κυριότητας, μπορεί να διασφαλιστεί με την εκχώρηση της κυριότητας των επιμέρους οικοπέδων στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΑΝΕΠ με τη μορφή της εισφοράς σε είδος. Περίπτωση εντελώς απίθανη για να συμβεί στην Ελλάδα της μικροϊδιοκτησίας, ακόμη δε περισσότερο στην περίπτωση των άτυπων συγκεντρώσεων, όπου σημαντικό τμήμα των εκτάσεων ανήκει σε εγκατεστημένες επιχειρήσεις. Στο ίδιο αδιέξοδο οδηγεί και το σενάριο της απόκτησης του 20% της έκτασης, μέσω απαλλοτρίωσης, για ΕΑΝΕΠ που κατέχουν το 80% της επιφάνειας του πάρκου. Η τελευταία λύση μάλιστα είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε μεγάλες αντιπαραθέσεις, επιχειρηματικές και δικαστικές, αλλά και αλόγιστες απαιτήσεις για αξίες γης εδαφών που είναι όμορες των περιοχών προς ανάπτυξη πάρκων, αλλά απαραίτητες για την αρτίωσή τους και την σύνδεση του υποδοχέα με δημόσιες υποδομές πχ σύνδεση με το δημόσιο οδικό δίκτυο, υδραυλικούς αποδέκτες κλπ. Συμπερασματικά, αν το άρθρο 8 παραμείνει ως έχει θα συνεχίσουν να διογκώνονται οι άτυπες συγκεντρώσεις εκτός σχεδίου, θα αναπτύσσονται φαινόμενα αισχροκέρδειας στη γη και θα καταργούνται σταδιακά όλες οι ρυθμίσεις του χωροταξικού σχεδιασμού της χώρας μας (ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ κ.λπ.) μέσα από τις οποίες 400 και πλέον περιοχές της επικράτειας έχουν λάβει χρήση και προορισμό βιομηχανίας και εφοδιαστικής αλυσίδας για να αναπτυχθούν ως Επιχειρηματικά Πάρκα του Ν. 3982/2011 αλλά αφορούν σε περιοχές που περιλαμβάνουν πολλές ιδιοκτησίες, στους κατακερματισμένους κλήρους της μικρής ιδιοκτησίας στη χώρα μας. Μια τέτοια εξέλιξη καθιστά «άχρηστη» τη γενναία απόφαση για το άνοιγμα της δυνατότητας εγκατάστασης επιχειρήσεων μέσης όχλησης στην Αττική (κατηγορία Α2), γιατί αυτό καθίσταται πλέον εφικτό αποκλειστικά και μόνο εντός Επιχειρηματικών Πάρκων (και ορθώς) /αρθ.30 παρ.1. Γενικότερα δε μια τέτοια εξέλιξη είναι απευκταία για όλους και κυρίως για τη χώρα και ο στόχος του ν/σ για πράσινη επιχειρηματικότητα και πράσινη μετάβαση (Άρθ. 1& 2) θα μείνει στα χαρτιά (άλλος ένας ανεκπλήρωτος υψηλός στόχος).
→ Στο Άρθρο 25 επιβάλλεται να διατηρηθεί η διάταξη του Ν. 3982/2011, σύμφωνα με την οποία τις ανταποδοτικές υπηρεσίες και τα δημοτικά τέλη μπορούν να τα διαχειριστούν, οι Φορείς των επιχειρήσεων και στις Άτυπες Βιομηχανικές Συγκεντρώσεις, εφόσον αυτές έχουν θεσμικά αναγνωριστεί- χαρακτηριστεί «ως περιοχή χρήζουσα λειτουργικής και περιβαλλοντικής εξυγίανσης» και έχει συσταθεί φορέας ΕΑΔΕΠ για το μετασχηματισμό τους σε Επιχειρηματικά Πάρκα Εξυγίανσης, ο οποίος και υποβάλει το αίτημα αναγνώρισης κατά το άρθ. 20 (ιδρυθείς ή υπό σύσταση που συστήνεται 6 μήνες μετά την έκδοση της ΚΥΑ της παρ.2 του άρθ. 20). Αυτή η διάταξη επιβάλλεται να διατηρηθεί, καθώς όπως σήμερα ισχύει αποτελεί ισχυρό κίνητρο για την μετατροπή των άτυπων συγκεντρώσεων σε Επιχειρηματικά Πάρκα Εξυγίανσης. Στην πορεία εκπλήρωσης αυτού του στόχου, αυτές οι Περιοχές παραμένουν καθαρές και φροντισμένες με αυτοδιαχείριση των εγκατεστημένων επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα μειώνονται σημαντικά οι διοικητικές – ανταποδοτικές δαπάνες τους, οι οποίες άλλως θα συνεχίσουν να καταβάλλονται στους ΟΤΑ, σε αυθαίρετα και ανεξέλεγκτα μεγέθη, χωρίς νόημα και ανταποδοτικότητα.
→ Στα άρθρα 3, 22 και 23 επιβάλλεται να προσδιοριστεί η έννοια, το νόημα και το περιεχόμενο του Κανονισμού Λειτουργίας των Επιχειρηματικών Πάρκων, έστω και σε επίπεδο ελαχίστων απαιτήσεων που πρέπει να διασφαλιστούν, για την βέλτιστη ισορροπία, την αμοιβαιότητα των συμφερόντων και τη δημιουργική συνεργασία μεταξύ Φορέων Διαχείρισης και εγκατεστημένων επιχειρήσεων για την ανάπτυξη και το κοινό καλό. Η ρύθμιση αυτή επιβάλλεται και εξαιτίας του γεγονότος ότι οι νέοι Κανονισμοί Λειτουργίας θα αποτελούν κείμενα ιδιωτικής συμφωνίας χωρίς την εποπτεία του κράτους. Πρόκειται για μία καινοτομία, μονομέρειες και υψηλού ρίσκου η οποία θα κριθεί σύντομα ως προς την χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα της για τη βελτίωση και τη πρόοδο της συνεργασίας των δυο μερών επ’ ωφελεία των συμφερόντων τους (και των δυο πλευρών). Στο ίδιο πλαίσιο το ποσοστό της σύμφωνης γνώμης των εγκατεστημένων επιχειρήσεων που επιθυμούν να αλλάξουν τον κανονισμό λειτουργίας θα πρέπει να περιοριστεί στο 51% και όχι στο 70%, όπως αναγράφεται στην παρ. 6 του άρθ. 23. Σε κάθε δε περίπτωση δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης, ειδικά στις περιπτώσεις όπου οι φορείς της τοπικής οικονομίας και οι τοπικοί θεσμοί, όπως ενδεικτικά το Επιμελητήριο Ηρακλείου, επιθυμούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες αυτής της μορφής.
→ Η κατάργηση της δυνατότητας επιβολής πρόσθετης εισφοράς σε χρήμα στην παρ. 4 του άρθ. 13, αναμένεται να δημιουργήσει ανυπέρβλητα προβλήματα όταν η βασική εισφορά του 15%, δεν οδηγεί στην συγκέντρωση των αναγκαίων πόρων με βάση τον προϋπολογισμό του επενδυτικού σχεδίου. Ομοίως, η έλλειψη κριτηρίων και κανόνων για τον προσδιορισμό της αξίας γης από τη Δ.Ο.Υ., όταν δεν υφίσταται αντικειμενική αξία, δεν αποτρέπει φαινόμενα κακοδιαχείρισης ή ενέργειες επηρεασμού και πιέσεων προς τις αρμόδιες υπηρεσίες της διοίκησης. Τέλος, η παράλειψη θεσμοθέτησης όρων δόμησης στα Επιχειρηματικά Πάρκα Μεμονωμένης Μεγάλης Μονάδας με πολεοδόμηση (άρθ. 19 παρ. 3) ή έστω η έλλειψη πρόνοιας για την θεσμοθέτηση τους μέσω κοινής υπουργικής απόφασης, συνιστά σημαντικό ελάττωμα μη ολοκλήρωσης του εν λόγω θεσμικού πλαισίου (εικάζεται εκ λάθους).
Β) Όσον αφορά στη δεύτερη κατηγορία παρατηρήσεων – προσθήκης νέων άρθρων σημειώνουμε τα κάτωθι:
→ Σε μια γενναία και εκ βάθρων αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου για τα Επιχειρηματικά Πάρκα επιβάλλεται να λυθεί επιτέλους το ζήτημα επανακατάταξης της περιβαλλοντικής κατηγορίας των Επιχειρηματικών Πάρκων, τα οποία συλλήβδην ανεξάρτητα από το μέγεθος και τους περιβαλλοντικούς ρύπους που πραγματικά προκαλούν, κατατάσσονται οριζόντια και πλήρως ατεκμηρίωτα στη κατηγορία Α1.
→ Θέματα Γης Υψηλής Παραγωγικότητας και ορίων των Καταφυγίων Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν, με προέγκριση Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου, όταν και εφόσον δεν υπάρχουν πραγματικά περιβαλλοντικά προβλήματα ή άλλα θέματα υψηλής προστασίας. Σχετική πρόνοια υπήρχε σε πρόσφατη εκδοχή του νομοσχεδίου (Μάιος 2022) που ετέθη σε «εσωτερική» διαβούλευση, αλλά καταργήθηκε στην εκδοχή που αναρτήθηκε στο open gov καθώς και σ’ αυτή που κατατέθηκε τελικώς στη Βουλή.
→ Η έγκριση επέμβασης σε δασικές εκτάσεις πρέπει να χορηγείται πριν την κατάρτιση του επενδυτικού σχεδίου του Επιχειρηματικού Πάρκου για να είναι σαφές το περίγραμμα της έκτασης επί του οποίου αυτό θα αναπτυχθεί. Να εκλείψει κάθε αβεβαιότητα επ’ αυτού και ο φάκελος των μελετών που θα κατατεθεί να αφορά στην τελική έκταση του ΕΠ, συμπεριλαμβανομένης και αυτής που προέρχεται από έγκριση επέμβασης. Ομοίως θα πρέπει να επανέλθει η διάταξη του αρχικού Ν. 998/1979 (καταργήθηκε με τον Ν. 4280/2014) σύμφωνα με την οποία η δασική έκταση παραχωρείται κατά κυριότητα και υπό όρους. Η παραχώρηση χρήσης δασικών εκτάσεων δημιουργεί, μετά τη πολεοδόμηση, οικόπεδα διαφορετικών ταχυτήτων όσον αφορά την προέλευση τους (εν μέρει από δασική έκταση/ κατά χρήση και εν μέρει από ιδιωτικά ακίνητα/ κατά κυριότητα) και ως εκ τούτου τα ακίνητα που προκύπτουν από πράξη εφαρμογής ή άλλως πως, δεν αποτελούν ακίνητα επαγγελματικού ενδιαφέροντος.
→ Αν θέλουμε να βελτιώσουμε και να απλοποιήσουμε το διοικητικό σύστημα, κρίνεται σωστό και επιβεβλημένο, μέρος της διαδικασίας αδειοδότησης Επιχειρηματικού Πάρκου να δοθεί σε πιστοποιημένους φορείς της ιδιωτικής οικονομίας παράλληλα με την σημαντική ενίσχυση σε κίνητρα, αποδοχές και προσωπικό της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας.
→ Το δικαίωμα της απαλλοτρίωσης, της αξιοποίησης δασικών εκτάσεων και της προσάρτησης εδαφών ιδιοκτησίας τρίτων, υπό όρους και προϋποθέσεις, θα πρέπει να διασφαλιστεί και για τα Επιχειρηματικά Πάρκα Μεμονωμένης Μεγάλης Μονάδας, προκειμένου να αρτιώνονται οι εκτάσεις τους και να μπορούν να επεκταθούν, αποκλειστικά για λόγους λειτουργικούς, μέχρι τα πλησιέστερα έργα υποδομής και τις οδούς πρόσβασης.
→ Ενόψει της ανάγκης καταγραφής, οργάνωσης και παρακολούθησης της ορθής εφαρμογής της πολιτικής για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, επιβάλλεται η θεσμοθέτηση του Μηχανισμού Εποπτείας και Παρακολούθησης της Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, το οποίο έχει εισηγηθεί η Ένωση μας. Πρόκειται για ένα σύστημα επιτελικής οργάνωσης και παρακολούθησης που συγκροτείται σε επίπεδο Γενικών Γραμματέων των εμπλεκομένων Υπουργείων και θεσμικών εκπροσώπων των επιχειρήσεων και της αυτοδιοίκησης και αποτελεί προσάρτημα της δομής της Κυβερνητικής Επιτροπής για την Βιομηχανία.
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Αξιότιμες κυρίες και αξιότιμοι κύριοι βουλευτές,
Συμμετέχοντας και με τη σημερινή μας παρουσία στη διαβούλευση που συντελείται για το νέο νομοσχέδιο των Επιχειρηματικών Πάρκων, έχουμε την ελπίδα ή καλύτερα τη βεβαιότητα ότι οι προτάσεις μας και τα σχόλια μας επί του νομοσχεδίου θα τύχουν της ιδιαίτερης προσοχής και εν τέλει της αποδοχής σας.
Προσδοκούμε και επιδιώκουμε ένα καλύτερο θεσμικό περιβάλλον που θα αποτρέπει την εκτός σχεδίου δόμηση, θα θεωρεί και θα συμβάλει η εγκατάσταση των επιχειρήσεων στα Επιχειρηματικά Πάρκα να είναι ελκυστική και συμφέρουσα.
Προς αυτή τη κατεύθυνση όλα τα Επιμελητήρια της χώρας θα συνεχίσουν να είναι στη πρώτη γραμμή, όπως επί σειρά ετών γίνεται.»