Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά
Λογιστής – φοροτεχνικός
Λογιστής…
Μέσα στον κουρνιαχτό που σηκώνεται από την αδάμαστη πολυνομία, ίσα που διακρίνεται στο βάθος. Μοιάζει θαρρείς σαν μια σύγχρονη λυδία λίθος που πάνω του δοκιμάζονται διαχρονικά όλες οι αδόκιμες προσπάθειες των ιθυνόντων για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Ταυτόχρονα, οι θεσμικές αβελτηρίες στραγγαλίζουν κάθε του προσπάθεια για προγραμματισμό ή μακρόπνοο σχεδιασμό.
Θα τον βρεις «χαμένο» εκεί, ανάμεσα σε χιλιάδες σελίδες νόμων, αποφάσεων και ασαφών εγκυκλίων, με θολωμένο μυαλό και μια ψυχή πλημμυρισμένη απ’ την ανασφάλεια και το άγχος. Το φως στο γραφείο του παραμένει ανοιχτό μέχρι αργά το βράδυ, εργάζεται ακόμη και τις αργίες για να τα βγάλει πέρα αποστερώντας έτσι από τον εαυτό μια στάλα χαλάρωσης με την οικογένεια και τους φίλους του. Πλέον, εκτός των άλλων, έχει να αντιπαλέψει και τους σύγχρονους ψηφιακούς «εχθρούς», τις «καινοτόμες» ιδέες που τον απομυζούν σε καθημερινή βάση.
Λογιστής…
Θα ακούσεις συχνά να τον λοιδορούν δημοσίως οι κήνσορες. Ναι, οι αλαζόνες της πολιτικής με τα γεμάτα υποκρισία λόγια τους που συχνά πυκνά βάζουν θηλιά ακόμη και στο μέλλον του. Είναι οι ίδιοι που, σε μια άλλη στιγμή θα τον γεμίσουν με ψεύτικα ευχολόγια, αναγνωρίζοντας δήθεν το έργο του. Ψέμα!
Στην πράξη, δεν υπάρχει ούτε ένα ψήγμα έμπρακτης αναγνώρισης. Όσα γίνονται σε καθημερινή βάση συνηγορούν στο ότι δεν τον σέβονται. Κανείς δεν θέλησε ποτέ να μπει πραγματικά στη θέση του.
Λογιστής…
Τα «κοντέρ» του υπουργείου καταγράφουν τα αριθμητικά δεδομένα της πληθώρας των υποβολών όμως, πίσω από τα νούμερα, εκεί που κάμπτονται τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, βρίσκεται ο άνθρωπος λογιστής. Πίσω από τους αριθμούς υποβολών, κρύβεται άγχος που τρώει τα σωθικά του και καθημερινή μάχη με το χρόνο και τις ασφυκτικές προθεσμίες που έχουν αντίκτυπο στη σωματική και στην ψυχική του υγεία.
Τον άνθρωπο λογιστή όμως, καθώς φαίνεται, η πολιτεία τον έχει κατατάξει στην κατηγορία των άφθαρτων, αφού δεν μπορεί καν να αρρωστήσει και να παραμείνει σπίτι του. Η αρρώστια του (ή η εγκυμοσύνη για τις γυναίκες λογίστριες) για το ευνομούμενο κράτος μας δεν φαίνεται να είναι κάτι σημαντικό, αφού μολονότι θεσπίστηκε το νομοθετικό πλαίσιο (μετά από πολλά χρόνια) εδώ και τόσο καιρό περιμένουμε την έκδοση μιας απόφασης. Πόσο δύσκολο είναι άραγε να τελειώσει αυτό το θέμα που χρονίζει; Πόσο δύσκολο είναι να εκδοθεί επιτέλους αυτή η απόφαση ώστε να επιλυθεί το μείζον αυτό ζήτημα; Σε άλλες περιπτώσεις οι ίδιοι θεσμικοί δείχνουν απίστευτα αντανακλαστικά, εδώ όμως κωλυσιεργούν χαρακτηριστικά, παρά τις οχλήσεις των συλλόγων μας.
Λογιστής…
Είναι κι αυτός άνθρωπος. Με μια ψυχή που στέγνωσε από συναισθήματα. Πού να σταθεί να πάρει μια ανάσα μόνο. Από παντού του την έχουν στημένη (όπως έγραφε και η Κ. Γώγου).
Αυτό που θέλει είναι να τον αφήσουν να ζήσει επαγγελματικά, αλλά και πραγματικά. Να μπορέσει και πάλι να ονειρεύεται, να αισθάνεται, να χαμογελά, και εν τέλει να ζει. Γιατί, πίσω από τα νούμερα βρίσκεται ένας άνθρωπος, ο λογιστής.