– Αβάσιμες οι απαιτήσεις της Ουγγαρίας, να μην ενδώσουν Επιτροπή και κράτη μέλη στον εκβιασμό
– Οι παγκόσμιοι και ευρωπαϊκοί φορολογικοί κανόνες δεν ανταποκρίνονται στην νέα οικονομική πραγματικότητα, ευνοώντας την φοροαποφυγής και βλάπτοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις
– Οι αποφάσεις με ομοφωνία απαιτούν υπευθυνότητα και πρέπει να εξεταστεί η ελάττωσή τους
Το ψήφισμα που εγκρίθηκε την Τετάρτη με 450 ψήφους υπέρ, 132 κατά και 55 αποχές, ολοκληρώνει τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε κατά τη δεύτερη σύνοδο της ολομέλειας του Ιουνίου.
Το κείμενο αναφέρει ότι οι «αναφερόμενες απαιτήσεις» της Ουγγαρίας προκειμένου να άρει το βέτο της για έναν παγκόσμιο ελάχιστο φορολογικό συντελεστή για πολυεθνικές, «έχουν ήδη, σε μεγάλο βαθμό, ληφθεί υπόψη στη διεθνή συμφωνία», και καλεί την Ουγγαρία να σταματήσει αμέσως να μπλοκάρει τη διαδικασία. Το Κοινοβούλιο προτρέπει επίσης της Επιτροπή και τα κράτη μέλη «να μην συμμετάσχουν σε πολιτικές διαπραγματεύσεις» και «να μην εγκρίνουν το ουγγρικό εθνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας έως ότου η Ουγγαρία συμμορφωθεί πλήρως με όλα τα κριτήρια». Αν η Ουγγαρία επιμείνει, οι ευρωβουλευτές δηλώνουν ότι θα πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές λύσεις ώστε η ΕΕ να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, συμπεριλαμβανομένης πιθανώς της διαδικασίας «ενισχυμένης συνεργασίας».
Το ψήφισμα διακηρύσσει ότι οι ευρωπαϊκοί και παγκόσμιοι κανόνες φορολογίας είναι ξεπερασμένοι από την σημερινή οικονομική πραγματικότητα, καθώς επιτρέπουν μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, οδηγούν σε απαράδεκτα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για τις πολυεθνικές έναντι των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και υπονομεύουν την κοινή αγορά της ΕΕ.
Οι ευρωβουλευτές υπενθυμίζουν στα κράτη μέλη ότι η λήψη αποφάσεων με ομοφωνία «πρέπει να αντισταθμίζεται από πολύ υψηλό επίπεδο ευθύνης και πρέπει να συνάδει με την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας», σύμφωνα με όσα ορίζουν τα ιδρυτικά κείμενα της ΕΕ. Μακροπρόθεσμα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν τα οφέλη της μετάβασης στη λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία, αλλά και η Επιτροπή να προτείνει εκ νέου να εγκαταλειφθούν οι κανόνες περί ομοφωνίας σε φορολογικά θέματα.