ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (όγδοο τμήμα) της 12ης Δεκεμβρίου 2024

« Προδικαστική παραπομπή – Τελωνειακή ένωση – Ενωσιακός τελωνειακός κώδικας – Κανονισμός (ΕΕ) 952/2013 – Άρθρο 250 – Καθεστώς προσωρινής εισαγωγής – Άρθρο 251 – Προθεσμία εντός της οποίας τα εισαγόμενα εμπορεύματα είναι δυνατόν να παραμείνουν υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής – Προθεσμία η οποία δεν επαρκεί για την επίτευξη του σκοπού της εγκεκριμένης χρήσης – Γένεση φορολογικής οφειλής λόγω μη τήρησης της προθεσμίας αυτής – Προϋποθέσεις παράτασης της προθεσμίας – Εισαγωγή αγωνιστικού αυτοκινήτου »

Στην υπόθεση C‑781/23,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Högsta förvaltningsdomstolen (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Σουηδία) με απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2023, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 18 Δεκεμβρίου 2023, στο πλαίσιο της δίκης

Malmö Motorrenovering AB

κατά

Allmänna ombudet hos Tullverket,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (όγδοο τμήμα),

συγκείμενο από τους S. Rodin, πρόεδρο τμήματος, N. Piçarra και O. Spineanu‑Matei (εισηγήτρια), δικαστές,

γενική εισαγγελέας: J. Kokott

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        η Malmö Motorrenovering AB, εκπροσωπούμενη από τον D. Winhagen,

–        η Βελγική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους S. Baeyens και P. Cottin,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τον M. Björkland και την B. Eggers,

κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τη γενική εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 251 του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 2013, L 269, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/474 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2019 (ΕΕ 2019, L 83, σ. 38) (στο εξής: τελωνειακός κώδικας).

2        Η υπό κρίση αίτηση υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Malmö Motorrenovering AB, ανώνυμης εταιρίας σουηδικού δικαίου, και του Allmänna ombudet hos Tullverket (εκπροσώπου του δημοσίου συμφέροντος στην τελωνειακή αρχή, Σουηδία) (στο εξής: εκπρόσωπος του δημοσίου συμφέροντος) με αντικείμενο φορολογική οφειλή η οποία γεννήθηκε λόγω μη τήρησης της προθεσμίας εντός της οποίας θα έπρεπε να επανεξαχθεί αγωνιστικό αυτοκίνητο το οποίο είχε εισαχθεί υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής.

 Το νομικό πλαίσιο

 Ο τελωνειακός κώδικας

3        Το άρθρο 79 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Τελωνειακή οφειλή που γεννάται λόγω μη τήρησης υποχρεώσεων και όρων», ορίζει τα εξής:

«1.      Για τα εμπορεύματα που υπόκεινται σε εισαγωγικό δασμό, γεννάται τελωνειακή οφειλή κατά την εισαγωγή λόγω της μη τήρησης οποιουδήποτε από τα εξής:

α)      μιας από τις υποχρεώσεις που καθορίζονται στην τελωνειακή νομοθεσία όσον αφορά την είσοδο μη ενωσιακών εμπορευμάτων στο τελωνειακό έδαφος της [Ευρωπαϊκής] Ένωσης, την απομάκρυνσή τους από την τελωνειακή επιτήρηση ή τη διακίνηση, μεταποίηση, αποθήκευση, προσωρινή εναπόθεση, προσωρινή εισαγωγή ή διάθεση των εμπορευμάτων αυτών εντός του εν λόγω εδάφους,

[…]».

4        Το άρθρο 124 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Απόσβεση», ορίζει τα εξής:

«1.      Με την επιφύλαξη των κείμενων διατάξεων σχετικά με τη μη ανάκτηση του ποσού του εισαγωγικού ή εξαγωγικού δασμού που αντιστοιχεί σε τελωνειακή οφειλή σε περίπτωση δικαστικά διαπιστωμένης αφερεγγυότητας του οφειλέτη, η τελωνειακή οφειλή, κατά την εισαγωγή ή την εξαγωγή, αποσβέννυται με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

[…]

η)      όταν η τελωνειακή οφειλή έχει γεννηθεί σύμφωνα με το άρθρο 79 ή το άρθρο 82 και πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

i)      οι παραλείψεις που οδήγησαν στη γένεση τελωνειακής οφειλής δεν είχαν ουσιαστικές συνέπειες για την ορθή λειτουργία της προσωρινής εναπόθεσης ή του οικείου τελωνειακού καθεστώτος και δεν αποτελούσαν απόπειρα διάπραξης απάτης,

ii)      έχουν διεκπεραιωθεί εκ των υστέρων όλες οι διατυπώσεις που απαιτούνται για τη διευθέτηση της κατάστασης των εμπορευμάτων,

[…]».

5        Ο τίτλος VII του τελωνειακού κώδικα επιγράφεται «Ειδικά καθεστώτα». Το κεφάλαιο 4 του τίτλου VII, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ειδικές χρήσεις», περιλαμβάνει το τμήμα 1, το οποίο επιγράφεται «Προσωρινή εισαγωγή» και περιέχει το άρθρο 250 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο επιγράφεται «Πεδίο εφαρμογής». Το εν λόγω άρθρο προβλέπει στην παράγραφο 1 τα εξής:

«Στο πλαίσιο του καθεστώτος προσωρινής εισαγωγής, τα μη ενωσιακά εμπορεύματα που προορίζονται για επανεξαγωγή μπορούν να αποτελούν αντικείμενο ειδικής χρήσης στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης με πλήρη ή μερική απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς […]».

6        Το άρθρο 251 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Προθεσμία εντός της οποίας τα εμπορεύματα είναι δυνατόν να παραμείνουν υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής», ορίζει τα εξής:

«1.      Οι τελωνειακές αρχές ορίζουν την προθεσμία εντός της οποίας τα εμπορεύματα υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής πρέπει να επανεξαχθούν ή να υπαχθούν σε νέο τελωνειακό καθεστώς. Η εν λόγω προθεσμία πρέπει να επαρκεί για την επίτευξη της εγκεκριμένης χρήσης.

2.      Εκτός αν ορίζεται διαφορετικά, η μέγιστη προθεσμία εντός της οποίας τα εμπορεύματα μπορούν να παραμείνουν υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής για τον ίδιο λόγο και υπό την ευθύνη του ίδιου κατόχου της άδειας ανέρχεται σε 24 μήνες, ακόμη και σε περιπτώσεις εκκαθάρισης του καθεστώτος με υπαγωγή των εμπορευμάτων σε άλλο ειδικό καθεστώς και την εκ νέου υπαγωγή τους στο καθεστώς προσωρινής εισαγωγής.

3.      Όταν, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, δεν μπορεί να επιτευχθεί η εγκεκριμένη χρήση εντός της προβλεπόμενης στις παραγράφους 1 και 2 προθεσμίας, οι τελωνειακές αρχές έχουν την ευχέρεια να παρατείνουν, για εύλογο χρονικό διάστημα, την εν λόγω προθεσμία, κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αιτήσεως του κατόχου της άδειας.

4.      Το συνολικό διάστημα παραμονής των εμπορευμάτων υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής δεν υπερβαίνει τα 10 έτη, εκτός απρόβλεπτων περιστατικών.»

 Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/2446

7        Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/2446 της Επιτροπής, της 28ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά λεπτομερείς κανόνες σχετικούς με ορισμένες από τις διατάξεις του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 2015, L 343, σ. 1), ορίζει στο άρθρο 103, το οποίο φέρει τον τίτλο «Παραλείψεις που δεν έχουν ουσιαστικές συνέπειες για την ορθή λειτουργία τελωνειακού καθεστώτος», τα ακόλουθα:

«Οι ακόλουθες περιπτώσεις θεωρούνται παραλείψεις που δεν έχουν ουσιαστικές συνέπειες για την ορθή λειτουργία του τελωνειακού καθεστώτος:

α)      η υπέρβαση προθεσμίας όταν η διάρκεια της υπέρβασης αυτής δεν είναι μεγαλύτερη από την παράταση της προθεσμίας που θα είχε χορηγηθεί εάν είχε ζητηθεί η εν λόγω παράταση·

[…]».

 Η διαφορά της κύριας δίκης και το προδικαστικό ερώτημα

8        Στις 30 Απριλίου 2019 η Malmö Motorrenovering εισήγαγε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Σουηδία υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο προκειμένου να το χρησιμοποιήσει σε αγώνες εντός της Ένωσης, ο τελευταίος εκ των οποίων επρόκειτο να λάβει χώρα στις 8 Σεπτεμβρίου 2019, και στη συνέχεια να το επανεξαγάγει.

9        Σύμφωνα με τους όρους της άδειας που χορηγήθηκε προς τον σκοπό αυτό από την τελωνειακή αρχή, το αυτοκίνητο έπρεπε να επανεξαχθεί στις 30 Ιουλίου 2019, ήτοι πριν από την ημερομηνία του τελευταίου ως άνω αγώνα, χωρίς να διευκρινίζεται ο λόγος για τον οποίο ως ημερομηνία επανεξαγωγής ορίστηκε η 30ή Ιουλίου 2019.

10      Το εν λόγω αυτοκίνητο επανεξήχθη στις 19 Σεπτεμβρίου 2019, ήτοι μετά τη μνημονευόμενη στην προηγούμενη σκέψη ημερομηνία επανεξαγωγής.

11      Όσον αφορά τη μη τήρηση της προθεσμίας δεν αποδείχθηκε καμία απόπειρα διάπραξης απάτης εκ μέρους της Malmö Motorrenovering. Ωστόσο, για τη μη τήρηση της σχετικής υποχρέωσης, εκδόθηκε διορθωτική πράξη επιβολής δασμών ποσού 101 959 σουηδικών κορωνών (SEK) (περίπου 8 973 ευρώ) και φόρου προστιθέμενης αξίας ποσού 280 387 SEK (περίπου 24 676 ευρώ) (στο εξής: τελωνειακή οφειλή).

12      Η Malmö Motorrenovering άσκησε ενώπιον του Förvaltningsrätten i Linköping (διοικητικού πρωτοδικείου Linköping, Σουηδία) προσφυγή κατά της αποφάσεως με την οποία η τελωνειακή αρχή διαπίστωσε την ύπαρξη της τελωνειακής οφειλής. Αφού διαπίστωσε, πρώτον, ότι η Malmö Motorrenovering δεν ανέφερε στην εκ μέρους της υποβληθείσα τελωνειακή διασάφηση ημερομηνία για την επανεξαγωγή του αυτοκινήτου και είχε την πρόθεση να επανεξαγάγει το αυτοκίνητο μετά το πέρας της αγωνιστικής περιόδου, δεύτερον, ότι ο φάκελος δεν περιείχε καμία ένδειξη ότι η Malmö Motorrenovering είχε την πρόθεση να διαπράξει απάτη και, τρίτον, ότι η τελωνειακή αρχή δεν θεωρούσε ότι υπήρχε λόγος να μη χορηγήσει παράταση στην εν λόγω εταιρία μέχρι την ημερομηνία της πραγματικής επανεξαγωγής του αυτοκινήτου σε περίπτωση που υπήρχε μνεία μιας τέτοιας ημερομηνίας στην τελωνειακή διασάφηση, το διοικητικό πρωτοδικείο δέχθηκε την προσφυγή και έκρινε, βάσει του άρθρου 124, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, του τελωνειακού κώδικα, ότι η τελωνειακή οφειλή είχε αποσβεστεί.

13      Το Kammarrätten i Jönköping (διοικητικό εφετείο Jönköping, Σουηδία) έκανε δεκτή την έφεση που άσκησε η τελωνειακή αρχή κατά της ανωτέρω αποφάσεως. Κατά το εν λόγω δικαστήριο, η τελωνειακή οφειλή δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως αποσβεσθείσα βάσει του άρθρου 124, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, του τελωνειακού κώδικα. Συγκεκριμένα, για τη χορήγηση απαλλαγής βάσει της προαναφερθείσας διατάξεως και του άρθρου 103, στοιχείο αʹ, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446 θα απαιτείτο να εξεταστεί κατά πόσον η Malmö Motorrenovering θα μπορούσε να λάβει παράταση της προθεσμίας επανεξαγωγής του επίμαχου αυτοκινήτου στην περίπτωση που είχε υποβάλει σχετικό αίτημα στην τελωνειακή αρχή. Η Malmö Motorrenovering δεν απέδειξε όμως ότι συνέτρεχε τέτοια περίπτωση, διότι για τη χορήγηση τέτοιας παράτασης θα έπρεπε να είχε επικαλεστεί εξαιρετικές περιστάσεις προκειμένου να στηρίξει την αίτησή της.

14      Η Malmö Motorrenovering άσκησε αναίρεση κατά της αποφάσεως του Kammarrätten i Jönköping (διοικητικού εφετείου Jönköping) ενώπιον του Högsta förvaltningsdomstolen (Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου, Σουηδία), το οποίο είναι το αιτούν δικαστήριο.

15      Το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι, μολονότι διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης είναι η Malmö Motorrenovering και ο εκπρόσωπος του δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος εκπροσωπεί το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, η τελωνειακή αρχή είχε τη δυνατότητα να υποβάλει παρατηρήσεις. Οι προαναφερθέντες έχουν καταλήξει σε διαφορετικές ερμηνείες του άρθρου 251 του τελωνειακού κώδικα.

16      Η Malmö Motorrenovering και ο εκπρόσωπος του δημοσίου συμφέροντος υποστηρίζουν ότι το άρθρο 251, παράγραφος 3, του τελωνειακού κώδικα έχει την έννοια ότι εξαιρετική περίπτωση απαιτείται να συντρέχει μόνον όταν η αίτηση παράτασης της προθεσμίας παραμονής των εισαχθέντων υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής εμπορευμάτων έχει ως αποτέλεσμα η συνολική διάρκεια της εν λόγω προθεσμίας και της ζητηθείσας παράτασης να υπερβαίνει το μέγιστο χρονικό διάστημα των 24 μηνών που προβλέπεται στο άρθρο 251, παράγραφος 2. Κατά την ερμηνεία αυτή, δεν απαιτείται η συνδρομή εξαιρετικής περίπτωσης όταν, όπως συμβαίνει στην υπόθεση της κύριας δίκης, το χρονικό αυτό διάστημα δεν υπερβαίνει τους 24 μήνες.

17      Αντιθέτως, κατά την τελωνειακή αρχή, από το γεγονός ότι η παράγραφος 3 του άρθρου 251 παραπέμπει στις παραγράφους 1 και 2 του ίδιου άρθρου προκύπτει ότι η απαίτηση περί συνδρομής εξαιρετικών περιπτώσεων ισχύει κάθε φορά που η εγκεκριμένη χρήση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός της αρχικώς χορηγηθείσας προθεσμίας, ακόμη και όταν η συνολική διάρκεια της προθεσμίας δεν υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις μήνες.

18      Το Högsta förvaltningsdomstolen (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο) εκτιμά ότι βάσει του γράμματος του άρθρου 251 του τελωνειακού κώδικα δεν μπορεί να αποκλειστεί καμία από τις ως άνω ερμηνείες.

19      Υπό αυτές τις συνθήκες, το Högsta förvaltningsdomstolen (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Έχει το άρθρο 251 του [τελωνειακού κώδικα] την έννοια ότι η γενόμενη στην παράγραφο 3 του άρθρου αυτού μνεία στις παραγράφους 1 και 2 του ίδιου άρθρου συνεπάγεται ότι η απαίτηση των εξαιρετικών περιστάσεων της παραγράφου 3 έχει εφαρμογή μόνον όταν η ήδη χορηγηθείσα προθεσμία, συνυπολογιζόμενης της αιτούμενης παράτασης, θα είχε ως αποτέλεσμα η συνολική προθεσμία εντός της οποίας τα εμπορεύματα μπορούν να παραμείνουν υπό το επίμαχο καθεστώς να υπερβαίνει τους 24 μήνες; Ή μήπως η διάταξη αυτή έχει την έννοια ότι η απαίτηση των εξαιρετικών περιστάσεων της παραγράφου 3 έχει εφαρμογή σε όλες τις αιτήσεις παράτασης, ήτοι ακόμη και όταν η ήδη χορηγηθείσα προθεσμία, συνυπολογιζόμενης της αιτούμενης παράτασης, δεν υπερβαίνει την οριζόμενη στην παράγραφο 2 προθεσμία των 24 μηνών;»

 Επί του προδικαστικού ερωτήματος

20      Με το προδικαστικό ερώτημα το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 251 του τελωνειακού κώδικα έχει την έννοια ότι για την παράταση της ορισθείσας βάσει της παραγράφου 1 του εν λόγω άρθρου προθεσμίας παραμονής ενός εμπορεύματος υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής απαιτείται να συντρέχουν «εξαιρετικές περιπτώσεις», κατά την έννοια της παραγράφου 3 του εν λόγω άρθρου, όταν η παράταση δεν έχει ως συνέπεια το συνολικό διάστημα παραμονής του εμπορεύματος υπό το καθεστώς αυτό να υπερβαίνει το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου μέγιστο χρονικό διάστημα των 24 μηνών.

21      Προκαταρκτικώς, υπενθυμίζεται ότι το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής αποτελεί καθεστώς παρέκκλισης το οποίο επιτρέπει την ειδική χρήση στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης μη ενωσιακών εμπορευμάτων με ολική ή μερική απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς, όπως προβλέπει το άρθρο 250, παράγραφος 1, του τελωνειακού κώδικα. Διατάξεις οι οποίες προβλέπουν δασμολογική ατέλεια αποτελούν εξαίρεση από την αρχή ότι τα προϊόντα που εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπόκεινται κατά κανόνα σε τελωνειακούς δασμούς και επομένως, ως διατάξεις που εισάγουν παρέκκλιση, πρέπει να ερμηνεύονται στενά (πρβλ. αποφάσεις της 17ης Φεβρουαρίου 2011, Marishipping and Transport, C‑11/10, EU:C:2011:91, σκέψη 16, και της 5ης Σεπτεμβρίου 2024, BIOR, C‑344/23, EU:C:2024:696, σκέψη 44).

22      Κατά το άρθρο 251, παράγραφος 1, του τελωνειακού κώδικα, οι τελωνειακές αρχές ορίζουν την προθεσμία εντός της οποίας τα εμπορεύματα υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής πρέπει να επανεξαχθούν ή να υπαχθούν σε νέο τελωνειακό καθεστώς. Η εν λόγω προθεσμία πρέπει να επαρκεί για την επίτευξη της εγκεκριμένης χρήσης.

23      Κατά το εν λόγω άρθρο 251, παράγραφος 2, «[ε]κτός αν ορίζεται διαφορετικά, η μέγιστη προθεσμία εντός της οποίας τα εμπορεύματα μπορούν να παραμείνουν υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής για τον ίδιο λόγο και υπό την ευθύνη του ίδιου κατόχου της άδειας ανέρχεται σε 24 μήνες».

24      Κατά το άρθρο 251, παράγραφος 3, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν δεν μπορεί να επιτευχθεί η εγκεκριμένη χρήση εντός της προβλεπόμενης στις παραγράφους 1 και 2 του ίδιου άρθρου προθεσμίας, οι τελωνειακές αρχές έχουν την ευχέρεια να παρατείνουν, για εύλογο χρονικό διάστημα, την εν λόγω προθεσμία, κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αιτήσεως του κατόχου της άδειας. Τέλος, κατά το άρθρο 251, παράγραφος 4, του τελωνειακού κώδικα, το συνολικό διάστημα παραμονής των εμπορευμάτων υπό το καθεστώς αυτό δεν υπερβαίνει τα δέκα έτη, εκτός απρόβλεπτων περιστατικών.

25      Από τον συνδυασμό των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου 251 του τελωνειακού κώδικα προκύπτει ότι, μολονότι η παράγραφος 1 του εν λόγω άρθρου προβλέπει την υποχρέωση να ορίζεται επαρκής προθεσμία για την παραμονή των εισαγόμενων εμπορευμάτων υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής, η παράγραφος 2 του ίδιου άρθρου προβλέπει απλώς ότι, «εκτός αν ορίζεται διαφορετικά», το μέγιστο χρονικό διάστημα παραμονής στο εν λόγω καθεστώς ανέρχεται στους 24 μήνες. Η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου συνιστά τέτοια εισάγουσα παρέκκλιση διάταξη, καθόσον επιτρέπει την παράταση της προθεσμίας πέραν του ως άνω μέγιστου χρονικού διαστήματος. Επομένως, η παράγραφος 3 παραπέμπει, χρησιμοποιώντας τον ενικό αριθμό, σε μία μόνον προθεσμία, η διάρκεια της οποίας προκύπτει από τη συνδυασμένη εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2.

26      Επομένως, εξαιρετικές περιπτώσεις απαιτείται να συντρέχουν μόνον οσάκις η προθεσμία των 24 μηνών αποδεικνύεται ανεπαρκής για την επίτευξη του σκοπού της εγκεκριμένης χρήσης. Σε τέτοιες καταστάσεις, η παράταση της προθεσμίας παραμονής θα μπορούσε να χορηγηθεί εφόσον οι δικαιολογητικοί λόγοι που προβάλλει ο κάτοχος της άδειας του τελωνείου προς στήριξη της αιτήσεώς του μπορούν να χαρακτηριστούν ως «εξαιρετικές περιπτώσεις», αφού εξεταστούν συμφώνως προς τις απαιτήσεις περί στενής ερμηνείας του καθεστώτος προσωρινής εισαγωγής, οι οποίες υπομνήσθηκαν στη σκέψη 21 της παρούσας αποφάσεως. Κατά το άρθρο 251, παράγραφος 4, του τελωνειακού κώδικα, μια τέτοια παράταση δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την υπέρβαση του χρονικού διαστήματος των δέκα ετών, εκτός απρόβλεπτων περιστατικών.

27      Επομένως, από το γράμμα του άρθρου 251 του τελωνειακού κώδικα προκύπτει ότι απαιτείται να συντρέχουν «εξαιρετικές περιπτώσεις», κατά την έννοια του άρθρου 251, παράγραφος 3, όταν η συνολική διάρκεια της αρχικώς ορισθείσας βάσει της παραγράφου 1 του εν λόγω άρθρου προθεσμίας και της ζητηθείσας παράτασης υπερβαίνει το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου μέγιστο χρονικό διάστημα των 24 μηνών.

28      Εν προκειμένω, από την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως προκύπτει ότι στις 30 Απριλίου 2019 η Malmö Motorrenovering εισήγαγε στην Ένωση ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής προκειμένου να το χρησιμοποιήσει για αθλητικούς αγώνες, ο τελευταίος εκ των οποίων επρόκειτο να λάβει χώρα στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. Ωστόσο, η ορισθείσα από την τελωνειακή αρχή προθεσμία εντός της οποίας το αυτοκίνητο έπρεπε να επανεξαχθεί έληγε στις 30 Ιουλίου 2019, ήτοι πριν από την πλήρη επίτευξη του σκοπού για τον οποίο το εν λόγω αυτοκίνητο είχε εισαχθεί, χωρίς να προσδιορίζεται ο λόγος για τον οποίο επελέγη η τελευταία αυτή προθεσμία. Δεδομένου ότι το επίμαχο αυτοκίνητο επανεξήχθη μετά τη λήξη της προαναφερθείσας προθεσμίας, και συγκεκριμένα στις 19 Σεπτεμβρίου 2019, η τελωνειακή αρχή διαπίστωσε τη γένεση τελωνειακής οφειλής βάσει του άρθρου 79, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του τελωνειακού κώδικα.

29      Όπως επίσης προκύπτει από την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, οι διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης δεν αμφισβητούν το γεγονός ότι η ορισθείσα από την τελωνειακή αρχή προθεσμία επανεξαγωγής δεν ήταν επαρκής για την επίτευξη του σκοπού της εγκεκριμένης χρήσης, ότι μια μικρότερη των 24 μηνών προθεσμία θα αρκούσε για την επίτευξη του σκοπού αυτού και ότι η μη τήρηση των κανόνων που διέπουν το καθεστώς της προσωρινής εισαγωγής δεν οφειλόταν σε πρόθεση διάπραξης απάτης. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Malmö Motorrenovering ζήτησε να κριθεί ως αποσβεσθείσα η εν λόγω τελωνειακή οφειλή.

30      Συναφώς, επισημαίνεται ότι, κατά το άρθρο 124, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, του τελωνειακού κώδικα, τελωνειακή οφειλή η οποία έχει γεννηθεί βάσει του άρθρου 79 του εν λόγω κώδικα αποσβέννυται εφόσον πληρούνται δύο προϋποθέσεις, ήτοι, αφενός, όταν οι παραλείψεις που οδήγησαν στη γένεση της οφειλής δεν είχαν ουσιαστικές συνέπειες για την ορθή λειτουργία του οικείου τελωνειακού καθεστώτος και δεν αποτελούσαν απόπειρα διάπραξης απάτης και, αφετέρου, όταν έχουν διεκπεραιωθεί εκ των υστέρων όλες οι διατυπώσεις που απαιτούνται για τη διευθέτηση της κατάστασης των εμπορευμάτων.

31      Κατά το άρθρο 103, στοιχείο αʹ, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446, η παράλειψη θεωρείται ότι δεν είχε ουσιαστικές συνέπειες για την ορθή λειτουργία του εφαρμοστέου τελωνειακού καθεστώτος, όταν η διάρκεια της υπέρβασης της προθεσμίας δεν είναι μεγαλύτερη από την παράταση της προθεσμίας που θα είχε χορηγηθεί αν είχε ζητηθεί η εν λόγω παράταση.

32      Όπως, όμως, προκύπτει από την ερμηνεία του άρθρου 251 του τελωνειακού κώδικα που έγινε δεκτή στη σκέψη 27 της παρούσας αποφάσεως, οι τελωνειακές αρχές θα μπορούσαν να είχαν παρατείνει την αρχικώς ορισθείσα βάσει της παραγράφου 1 του άρθρου 251 προθεσμία μέχρι την ημερομηνία επανεξαγωγής του επίμαχου αυτοκινήτου, ήτοι μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς ανάγκη συνδρομής εξαιρετικών περιπτώσεων, εφόσον η αρχική προθεσμία μαζί με την εν λόγω παράταση δεν θα υπερέβαιναν το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του εν λόγω άρθρου μέγιστο χρονικό διάστημα των 24 μηνών. Κατά συνέπεια, εάν πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις του άρθρου 124, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, του τελωνειακού κώδικα, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, η τελωνειακή οφειλή θα έπρεπε να μπορεί να θεωρηθεί ως αποσβεσθείσα.

33      Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω σκέψεων, στο προδικαστικό ερώτημα που υπέβαλε το αιτούν δικαστήριο πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 251 του τελωνειακού κώδικα έχει την έννοια ότι για την παράταση της ορισθείσας βάσει της παραγράφου 1 του εν λόγω άρθρου προθεσμίας παραμονής ενός εμπορεύματος υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής δεν απαιτείται να συντρέχουν «εξαιρετικές περιπτώσεις», κατά την έννοια της παραγράφου 3 του εν λόγω άρθρου, όταν η παράταση δεν έχει ως συνέπεια το συνολικό διάστημα παραμονής του εμπορεύματος υπό το καθεστώς αυτό να υπερβαίνει το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου μέγιστο χρονικό διάστημα των 24 μηνών.

 Επί των δικαστικών εξόδων

34      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 251 του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/474 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2019,

έχει την έννοια ότι:

για την παράταση της ορισθείσας βάσει της παραγράφου 1 του εν λόγω άρθρου προθεσμίας παραμονής ενός εμπορεύματος υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής δεν απαιτείται να συντρέχουν «εξαιρετικές περιπτώσεις», κατά την έννοια της παραγράφου 3 του εν λόγω άρθρου, όταν η παράταση δεν έχει ως συνέπεια το συνολικό διάστημα παραμονής του εμπορεύματος υπό το καθεστώς αυτό να υπερβαίνει το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου μέγιστο χρονικό διάστημα των 24 μηνών.

(υπογραφές)

Πηγή