Τελεσίδικη απόφαση δικαίωσης δανειολήπτη δανείου σε ελβετικό φράγκο.
Δεν είναι κρυφό ότι ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο, που είδαν τις δόσεις τους να εκτοξεύονται τα τελευταία χρόνια και βρέθηκαν να οφείλουν υπέρογκα, σε σχέση με τις αρχικές τους οφειλές, ποσά, δικαιώνονται από τα δικαστήρια της χώρας. Κι ενώ σαφώς λόγος γίνεται κατά κανόνα για πρωτόδικες αποφάσεις, εδώ και λίγο καιρό έχουν αρχίσει να εκδίδονται και εφετειακές, οι οποίες ουσιαστικά επικυρώνουν αποτελεσματικότερα την πάγια νομολογία, που έχει εν πολλοίς ταχθεί υπέρ των δανειοληπτών.
Στις δευτεροβάθμιες αυτές αποφάσεις έρχεται να προστεθεί η υπ’ αριθμ. 86/2017 απόφαση του τριμελούς Εφετείου Αιγαίου, η οποία απορρίπτει έφεση από την πιστώτρια τράπεζα Πειραιώς και δικαιώνει τους εφεσίβλητους επιχειρηματίες, οι οποίοι, κατά την επίμαχη περίοδο του 2005 – 2008 είχαν επίσης πεισθεί από την αντίδικό τους να τρέψουν το επαγγελματικό τους δάνειο σε δάνειο ελβετικού φράγκου, λόγω του (όπως παρουσιαζόταν) άκρως χαμηλού κι άρα θελκτικού, επιτοκίου. Αυτό το οποίο όμως δεν κατέστη σαφές είναι ότι η μετατροπή αυτή σημαίνει ταυτόχρονα κι ανάληψη του συνεπαγόμενου συναλλαγματικού κινδύνου που απορρέει από τις ενδεχόμενες μεταβολές της ισοτιμίας μεταξύ των δύο νομισμάτων, το οποίο και συνέβη, φέροντας τους δανειολήπτες σε δυσμενέστατη οικονομική θέση.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της εν λόγω απόφασης, η τράπεζα δεν προέβη στην υποχρεωτική ενημέρωση των δανειοληπτών ως προς την ιδιαίτερη (συναλλαγματική) φύση και χαρακτηριστικά του δανεισμού τους, ούτε για τους όρους και τις προϋποθέσεις της διαδικασίας μετατροπής σε ελβετικό φράγκο, ως όφειλε. Μάλιστα, το δικαστήριο έκρινε ότι, πολύ περισσότερο, η πιστώτρια θα έπρεπε να παρέχει περιοδική ενημέρωση ως προς τον τρόπο εφαρμογής των όρων της σύμβασης, ιδίως ως προς τις συναλλαγματικές μεταβολές και τις συνέπειες στην εξέλιξη της δανειακής σχέσης. Ούτε όμως αυτήν την πληροφόρηση παρείχε εξ αρχής, ώστε οι δανειολήπτες να έχουν σαφή εικόνα του συναλλαγματικού κινδύνου που θα αναλάμβαναν και η γνώση του οποίου, σαφώς, θα είχε καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της απόφασης περί της υπογραφής ή μη της μετατροπής.
Παράλληλα, το δικαστήριο διαπίστωσε κάποιες επιπρόσθετες ατασθαλίες ως προς την υπογραφή της σύμβασης δανεισμού, ήτοι ότι οι δανειολήπτες ουδέποτε κλήθηκαν ώστε να προσυπογράψουν τη μετατροπή του νομίσματος από ευρώ σε ελβετικό φράγκο, ενώ τα χρήματα που χορηγήθηκαν ως δανεισμός μόνον λογιστικά τράπηκαν σε ελβετικά φράγκα και ουδέποτε εκταμιεύθηκαν ως τέτοια, γεγονός που καθιστά αναπόδεικτο τον πραγματικό δανεισμό ελβετικών φράγκων εκ μέρους της τράπεζας από τη διατραπεζική αγορά.
Ως εκ τούτου, με την υπ’ αριθμ 86/2017, το τριμελές Εφετείο Αιγαίου ακύρωσε τη σύμβαση μετατροπής του δανείου από ευρώ σε ελβετικά φράγκα, αναγνωρίζοντας την εναντίωσή της στα χρηστά ήθη. Περαιτέρω, αναγνώρισε ότι οι δανειακές σχέσεις αναδρομικά διέπονται από τους όρους των αρχικών συμβάσεων, διαγράφοντας στην ουσία όλες τις πρόσθετες επιβαρύνσεις που επέφερε η εν λόγω μετατροπή.